Gedichten. Deel 2
(1728)–H.K. Poot[p. 373]origineel
| |
Op het tweede Burgermeesterschap van den heere en Mr. Willem Six.
Juich, Amsterdam, en roem en prael:
Uw vest wort vast en breet,
Nu Six alhier ten tweedemael
Het hoog gezagh bekleet,
En weêr een medezuil verstrekt
Daer 't burgerheil op rust,
En met zyn gunst uw schepen dekt,
Gevoert naer kust op kust.
Welzaligh is een stadt en stant
Daer deugt by magt vergaêrt.
De trouwe tabbert baet het Lant
Al meer dan 't ridderszwaert.
Godts heil moete ook den staet beslaen,
Door vaerzen noit volroemt,
Daer zonder schimpen d' onderdaen
Den Raedt zyn Vader noemt.
| |
[p. 374]origineel
| |
En dit geschied in deze Stadt,
Des werelts Koopvorstin,
De voedsterwieg en bakermat
Der helden, vroom van zin,
En trou in daden desgelyx.
Juich, Stadt, zoo wydt geëert.
Men heeft een deel des hemelryx,
Waer deugt en trou regeert.
Gy zaegt hoe Six uw' voorspoet zocht,
Zoo luttel tyts geleên,
En vlytigh om uw' handel doch
Op landen, steên en zeen:
Terwyl hy in den braven stoet
Der vorsten van den Staet
Geen' Cezar week in heldemoedt,
Geen' Kato in zyn' raedt.
's Lants Hofvertrekken heugen nogh
Van zyn oprechte tael,
Die twist deed vlieden en bedrogh.
Zoek dat eens in het stael,
Of daer de blinde Staetzucht heerscht,
En d' Adel schermt in 't wilt.
Vertoon my uwe deugden eerst,
En dan uw wapenschilt.
| |
[p. 375]origineel
| |
Dees Burgermeester staet zoo wel
Met dit als dat gereedt.
Godt hoede hem voor zielgequel
En eenigh lichaemsleet.
Wel moet hy varen overal;
Dat zeit myn poëzy,
Gul toegestemt door 't groot getal
Der blyde burgery.
Dat ook de Leeu van Hollant groei'
In krachten, fier en ryk,
En lantgeluk en zeevaert bloei'
In Batoos oude wyk.
Zoo siere op mynen vreugdetoon
Six vroome heldenstam
De Keizerlyke wapenkroon
Van 't magtigh Amsterdam.
|
|