|
| |
| |
| |
Bloemzang ten Lusthove van den weledelen heere Juliaen van Groenewegen,
Raedt en vroedschap der stadt Delf, baljuw en schout van Abtsrecht en Zouteveen, schout van Overschie en Hoogenban, 't hof van Delf, Vryenban, Bieslant: kassier der Oostindische maetschappy ter kamer der gemelde stadt, enz. enz.
Lust u te zien 't geen waert is hoog te pryzen,
Zoo volg my door dees poort.
Hier bloeit de roem van Neêrlants paradyzen
Al 't puikgebloemt van tweepaer wereltdeelen
Vertoont zich hier op 't netst,
En dooft den lof van Zegers bloempenseelen,
Hoe schoon hy kleurt en schetst.
| |
| |
De schaduw zal 't van 't leven dus niet winnen,
Als gy een wolk voor Juno zult beminnen,
Gy vorsten, die op Indisch gout van kroonen
Of op een huis van 't marmer der Migdoonen,
Of pronkglans, dier gekoft;
Gy koningsbruits en pratte ryxprinsessen,
Met paerlen, u door Oostlants daugodessen
De ryke hof, dien ik myn' lofzang wyde,
In keur van pracht. de Persiaensche zyde
Wykt voor dees bloemenprael.
Zwygt van smaragd, karbonkelen, sassieren,
Dees tuin blinkt meer van 't licht der hemelvieren,
Kon 't Salomon by geene leli halen
Met zynen zwier en overheerlyk pralen
| |
| |
Gy moet het ook deez' hof gewonnen geven.
Schenkt hier byna een deel van 't eeuwigh leven,
Al schynt het kort van duur.
Wat zei 't gequeel lest in dees roozetakken?
Hier woonen lust en rust.
Hier vreest men min voor leet en ongemakken
Dan daer men schepters kust.
Kuisch Negental, verruil de bloemwaranden
Voor dezen hof, zoo ryk van lentepanden,
Wat moogt ge u met Aonisch bronvocht lyen?
Verander u in zoete honigbyen,
En drink hier nektar eens.
Most Venus weêr voor Paris rechtbank komen,
Geen' roozenhoet schakeeren langs de stroomen,
Of in een' vreemden tuin:
Haer schoonheit zou om leensieraet hier daelen,
Daer ze altyt mê op bouwt;
En dan nogh eens den appelprys behalen
| |
| |
Hier groeit en bloeit de geur en kleur met zegen,
't Zy waer men d' oogen sla.
Hoe liefelyk verquikt zich Groenewegen
Vrou Flora strykt de zorgen hem van 't harte,
Naer zynen plicht besteet
Aen Stadt en Velt, geveiligt tegens smarte
Waer Kato voor hen zweet.
En zeker, hier zou 't voorhooft zich ontfronsen
Wat zoeter reuk wringt uit dees loversponsen
Ai zie, hoe praelt de koningin der bloemen,
De roos hier in den daeu!
Wie kan den blos der tulpen hier volroemen,
Versiert als Junoos paeu?
Die boog' niet meer op Argus hondert oogen,
Geplaetst in haeren staert.
Dit pril gewas braveert de regenboogen
Met mengkleur, Iris waert.
Geen schooner glans omringt den hals der duiven
Geen Fenix liet oit schooner veêren stuiven
| |
| |
Ik ruik jasmyn, genoffel, violetten,
Narcissus laet zich nevens Ajax zetten,
Gestreelt door lucht en wint.
'k Tel anjer, klok, damastbloem, eglentieren
Ook ridderspoor, trosbloemen, schoon van zwieren,
Hier zweeft een geur van tym en akoleien,
Die toont den staet der reine hemelreien
Met maen- en starrebloem.
Voorts gis ik ook, dat ze, in den stoet der roozen,
Van nyt en spyt verbleeken doet en blozen,
Hoe zacht en fier en dier.
Myn geest verdwaelt, terwyl de planten lonken:
Zeg me ieders naem omtrent,
Zoo noem ik u 't getal der slonkervonken
Aen 's hemels blaeuwe tent.
Voorwaer dit is een koningkryk vol kleuren,
Van vorsten waert beschouwt.
Het wit en root en geel verspreit zyn geuren,
Daer elk zyn' staetrang houdt.
| |
| |
Paers, vermiljoen, turkois versiert dees ronden,
Hymettus wort by Hybla dus gevonden,
Maer in den schoonsten graedt.
Hun geur vervulde alom verscheide wyken,
Doch zwicht voor dezen hof.
O schoon gebloemt, leer ons naer boven kyken.
Zoo moet de reuk der deugden zich verspreiden
Zoo leer 't gewas van hoven, tuin en weiden
Ons d' Almagt glori biên.
Eert, wie gy zyt, het eeuwige Vermogen,
En zoekt des levens Bron,
Gelyk van outs de zonnebloem haer oogen
Gestaêg went naer de zon.
Maer wenscht ook, dat Heer Groenewegens jaren
Lang bloeien, braef van stant.
De Hemel will' in voorspoet hem bewaren,
Tot heil van 't Vaderlant.
MDCCXXV.
|
|
Auteursrechtvrij