Gedichten. Deel 2
(1728)–H.K. Poot[p. 361]origineel
| |
Groetenis aen den weledelen en grootachtbaren heere Mr. Willem Six, toen zyne weled. tot Burgermeester der stadt Amsterdam verkoren wiert.
| |
[p. 362]origineel
| |
Dus ryst het licht in 't oost. (geen slinx geval onttoome
Den nyt, noch wedersta uws dienaers poëzy.)
Dus hieven Pallas stadt en 't albeheerschend Rome
Hun braven, stap voor stap, ten top der heerschappy.
Geluk, o eedle Helt: beklim de hoogste trappen
Van 't heiligh Kapitool, dat op uw glori roemt.
Hou zoo het kussen warm der Burgermeesterschappen
Van uw geslacht, by elk met diep ontzagh genoemt.
Wy zullen tot uw eer den Rynschen nektar plengen,
En wenschen dat uw heil gelyk sta met uw deugt.
Ai hoor den burgerrei gejuich en zang vermengen.
Zoo wort de trou geëert door ouderdom en jeugt.
De wet grypt verschen moedt: het zilvren trits van kruisen
Blinkt schooner: en de Beurs zal borg voor 't winnen staen.
O Aemstel, laet uw kiel door 't groene pekel bruissen,
Zoo blyft uw vlag geviert by Moor en Indiaen.
Als ons dus Focions noch Thrazeaes ontbreken
Zyn Stadt en Staet omheint met een' metalen muur.
Daer daelt een heilzaem lot van 's hemels milde streeken.
Dat nu het lantgeluk besta, en eeuwigh duur'.
't Gaet wel. de zon breekt door langs Y- en Aemstelbaren,
Geleken by den Taeg en blozenden Paktool.
Gezegent is het lant wiens hechte Staetpilaren
Gepast zyn en bereit in Themis hoogste school.
MDCCXXIII. |
|