Gedichten. Deel 2

[p. 355]

[p. 357]

Mengeldichten.

Geluk aen den weledelen en grootachtbaren heere M^r. Adriaen van Assendelft, met zyn Burgermeesterschap.

Ter goeder uur bekleet uw deugt

Het eerlyk Burgermeesterschap

In Hollants derde stadt, o eedle roem der braven.

'k Zie d' ongeveinsde burgervreugt,

En hoor het gunstigh hantgeklap.

De berkemeier schuimt om 't vrolyk hart te laven.

[p. 358]

 

Een liefelyker zonnestrael

 

Vergult stadts wapen, als het daegt,

 

En achtbaer Kapitool en Hartoglyke muuren.

 

Zie, Assendelft, met welk een prael

 

Men Byl en Bondels voor u draegt.

 

Gelukkigh Delf, lang moete uw heil en voorspoet duuren.

 

De tabbert past een' yder niet.

 

Men lei het kussen, welbedacht,

 

Voor wysheit, trou en eer, in 's werelts beste tyden.

 

Dies, als d' oprechte deugt gebiedt

 

Zoo zullen wy 't Romeinsch geslacht

 

Geen' Brutus, Cincinnaet, noch Regulus benyden.

 

Een Staetheer stae gelyk een rots

 

Die stant houdt tegens d' aekligheit

 

Van 't Adriatisch zout, en 't woên der zuidewinden.

 

Men zie hem niet te laf of trots,

 

Maer wel verzien van staetbeleit.

 

Aen andren zal een lant geen heul noch steunsel vinden.

 

Door wel regeeren bloeit een Staet.

 

't Aeloude Rome heeft zyn vest

 

Dus uitgeleit, en liet van niemant zich verbassen.

[p. 359]

 

Men stell' zyn hoop op harnasplaet

 

Noch kling, maer bouw' 't Gemeenebest

 

Op Raeden, tegens moeite en staetzorg opgewassen.

 

Wy hebben met verheugden zin

 

Uw wakkerheit en wetenschap,

 

Hoogachtbare Assendelft, van ampt tot ampt zien heffen.

 

Gy ziet, door eedle burgermin,

 

Uw Kroost geheven op een' trap

 

Van aenzien, en zyn eer en plichten wel beseffen.

 

De Vierschaer eert uw wyze stem:

 

De kas der Stadt bedankt uw zorg.

 

Hoe ras kon uw Bewint Westindië bereiken!

 

Het raetsgezagh zocht nieuwe klem,

 

De welvaert een' getrouwen borg:

 

Het Burgermeesterschap wert van uw deugt een teiken.

 

Nu wenscht al 't volk gelykerhant,

 

Dat gy met vrede en welgemoedt

 

Der zaeken hulk dus recht moogt helpen voort bestieren,

 

Tot heil van stadt en vaderlant,

 

Terwyl de Vryheit haeren hoedt

 

Met oliloof omvlecht, veel schooner dan laurieren.

[p. 360]

 

Dus zal den erfnakomeling

 

Ter ooren komen, hoe 't geluk

 

Ons bybleef als de trou beschermde recht en wetten:

 

Ook hoe veel troost een stadt ontfing

 

Daer 't Raedhuis, om den burgerdruk

 

Te keeren, zich op erts en diamant kon zetten.

 

Daer wy dan zoo, van kommer vry,

 

Betrachten nutte lantgeboôn,

 

En veiligh zitten in de schaduw onzer Heeren,

 

Zie gy daer eens, dat bidden wy,

 

Aertsheerscher, uit uw' hemeltroon,

 

Zie gy daer eens op ons, en kroon het wys regeeren.

MDCCXXII.