Gedichten. Deel 2

[p. 353]

Op Paris Oordeel,
Geschildert door den heer Henrik van Limborg.

Oschilderkunst, hoe quam uw stap

De starren hier zoo na?

'k Zie Majesteit en Wetenschap

En Schoonheit zonder gâ.

Hier praelt de roem van 't hemelbloet,

Vertoont in d' oude blaên

Met kroon en speer en rozenhoet

En paeu en uil en zwaen.

Prins Paris weet in Idaes dal

Nu naeulyx wat godin

Hy Eris appel geven zal,

En staet verrukt van zin.

[p. 354]

 

Nu streelt hem Junoos deftigheit,

 

Dan Pallas wys gelaet,

 

Maer Venus trekt met onderscheit

 

't Jong hart door minnepraet.

 

Het waere, o rechter, wel bedacht

 

Dat, met Jupyns verlof,

 

Merkuur hier nogh wat pryzen bragt

 

Uit Atlas gulden hof.

 

Hoe 't ga, laet toch dit ooft niet heel

 

Zoo gy de goden vreest;

 

Doorsny het, geef dan elk haer deel,

 

Maer 't grootste Limborgs geest.