Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taal
    • Limburgse literatuur
    • Friese literatuur
    • Surinaamse literatuur
    • Zuid-Afrikaanse literatuur
  • Selecties
    • Onze kinderboeken
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Publiek Domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Hergebruik
    • Disclaimer
    • Informatie voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid
Gedichten. Deel 2

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2,29 MB)

XML (0,56 MB)

tekstbestand






Genre
poëzie

Subgenre
gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Gedichten. Deel 2

(1728)–H.K. Poot

Vorige Volgende
[p. 347]origineel

Ter bevordering van den heere Joan van Wageningen
Tot Dokter der beide Rechten.

 
Zoo volgen loon en lof den onbezweken stryder.
 
Zoo groeit de lauwerboom
 
Voor deugt en lettervlyt, der luien schrik en schroom.
 
Zoo zegent d' Eer noit yder.
 
Zy siert de wetenschap en wysheit met haer' glans,
 
En treet d' uitmuntentheden
 
Van ver na of dichtby, maer doorgaens in de schreden
 
Des nyts, van outs en thans.
 
Wy zien ter goeder uur den wakkren Wageningen,
 
Na vlyt en redenstryt,
 
Verheven in triomf. wat is Astré verblyt
 
Op 's hemels zolderingen!
 
Dees hoop ik, zegt ze, zal (ik zie hem daervoor aen.)
 
D' onnozelheit beschermen,
[p. 348]origineel
 
En d' onderdrukte deugt opbeuren met zyn armen,
 
En 't onrecht nederslaen:
 
Ja ook, zoo veel hy kan, dat eertyts vreedzaem leven,
 
Dat leven zonder list,
 
Herstellen, en dus d' eeu die van geen vierschaer wist,
 
Der werelt wedergeven.
 
Dees zal naer zyne magt, of ik bedrieg my zeer,
 
De Billykheit doen bloeien,
 
En 't eigen slach van volk zich naer myn kerk doen spoeien
 
Dat my verdreef weleer.
 
Hy zal (dit spelt myn hoop.) met raden veelen menschen,
 
Die naer zoo stil een eeu
 
Verlangden, en hun leet wel klaegden met geschreeu,
 
De hant biên naer hun wenschen.
 
Myn Duitsche Lieveling, een doel van vorstenyt,
 
Wou, zonder angstigh kiezen,
 
Veel liever hals en hooft dan 't heiligh Recht verliezen.
 
Zoo zeer beminde hy 't.
 
Zyn weêrga* storf voorheen in 't moorthol van Pavye.
 
Die zuilen van myn hof,
 
Die schooren van de trou smeet d' ontrou in het stof,
 
Zoodat men my niet lye.
 
En waermê zal ik nu, ik wereltbanneling,
 
Waer zal ik my mê troosten,
[p. 349]origineel
 
Zoo geen oprecht verstant myn schaers gewas help oogsten,
 
En lette op 't rechtsgeding?
 
Ja, wees gerust, godes; aen deez' zal 't niet gebreken:
 
Hy eert uw wet te klaer;
 
Ook zie 'k den kromsten twist niet onbemiddelbaer
 
Daer ze uit zyn' mont zal spreken.
 
Hier kent de braefheit hem, en keurt hem ook voor braef;
 
En ligt schat d' onbekende
 
En vreemdeling ook dra, geredt uit pleitelende,
 
Hem voor een hemelgaef.
 
Zoo magh eens 't wereltront van zynen lof gewagen.
 
Zoo moete uw heilzaem licht,
 
Met roozen van goê rust op 't lieflyk aengezigt,
 
Den nacht des noots verjagen.
 
Leef, Wageningen, dan; leef lang ten stut van 't Recht,
 
Ten ondergang der loosheit,
 
Maer heil der vroome liên. ik ken geen slaefscher boosheit
 
Dan die in valscheit legt.

MDCCXXVII.

*
Boëthius.

Vorige Volgende