Berecht.
De twee naestvolgende gedichten, met hunne bygevoegde liederen, hebbe ik, hoewel het nutter scheen, niet wel kunnen achterlaten en verbergen, dewyl ze voorheene in de uitgave myner jeugdelyke Mengelzangen plaets gevonden, en als een gesproken woort, dat, gelyk Horatius zeit, niet weder te rug wil, my 't herroepen, hun aengaende, belet hebben. Ik zal dan, naerdien het hiermede dus staet, den Lezer, dien ze misschien wat vreemt en ongewoon voorkomen, eene korte beschryving geven van hunnen aert en oirsprongk. Het zyn twee Antwoorden, ieder met een bepaelt getal van vaerzen, gepast op eene Vraeg, by zekere gelegentheit door eenige liefhebbers der poëzye, en wel meest om de dichtminnende jongelingen tot het onderzoek der historien aen te noopen, voorgestelt. De Vraeg, in rym begrepen, hielt in: WAT STOMME 'ER SPRAK, TOEN ZYNEN VADER EEN GROOT ONHEIL OVERVIEL. Hierop hebbe ik dan, ten dienst van goede vrienden, uit de schriften van Herodotus, Plutarchus, en anderen, het geval van koning Krezus en zynen zoone neêrgezet. Wat de Liederen belangt, die verklaren eenen zoo genoemden Regel, by de zelve vragers over de gemelde stof uitgedacht. Lees nu voort, indien 't u gelieft, en verschoon de jongkheit.
Auteursrechtvrij