Gedichten. Deel 1

[p. 277]

Op P. Ovidius Nazoos Romeinsche Feestdagen,
In Hollantsch dicht vertaelt door Arnold Hoogvliet.

Ging 't oit naer Nazoos wensch en zin

Als zyn Latynsche Zanggodin,

Met korte toonen of gerekte,
't Gejuich der blyde Romers wekte;

Nu zou hy, zoo 't barbarisch graf

't Gelauwert hooft een open gaf,

Met blyschap zien, hoe vreemde volken
Zyn kunst verheffen en zyn Tolken:

Terwyl dees stof, bevryt voor leet,

[p. 278]

 

Door HOOGVLIETS yver is verkleet

 

In Nederduitsche dichtgewaden

 

En welgevoegde praelsieraden.

 

Nu kent men door Bataefsch gezang

 

Der starren Op- en Ondergang,

 

En veeler Goden Feestgetyden,

 

Wel waert Germanikus te wyden,

 

In Romes goude lettereeu.

 

O Dichtjuweel, dat krygsgeschreeu

 

En roest van jaren kost braveeren,

 

Wien moet het niet in 't harte deeren

 

Dat gy, gedrukt van strengen noodt,

 

Toen eene uitheemsche ballingsdoot

 

Uws Meesters oogen had geloken,

 

Dus wiert ten halven afgebroken,

 

En meê de rampen uit most staen

 

Der Sulmoaensche Tiberzwaen?

 

Maer gy, o HOOGVLIET, die by 't vloeien

 

Van Nazoos wys uw' lof ziet groeien,

 

Volhard in uwen braven loop:

 

De glori is voor zweet te koop.