Gedichten. Deel 1

[p. 275]

Op de Brieven van den heere Antoni van Leeuwenhoek,
Lidt der Koningklyke Societeit te Londen.

Van welke wondren hangt de werelt aen malkander!

Sprak Leeuwenhoek, daer hy door 't heldre kykglas zagh,

En met een Linceus oog ontdekte, klaer en schrander,

Wat in de duisternis tot nogh begraven lagh.

Voort most de pen te werk: 't geen hy heeft uitgevonden

Beveelt hy d' eeuwigheit, ten trots van zwaert en vier.

Zoekt Alexander nu nogh andre wereltronden;

Hier schuilt 'er zeker een in 't allerkleinste dier.

Dees Brieven kunnen vreemt van menigh schepsel spreken

Dat zich met hair of pluim of schulp of schubbe kleet.

[p. 276]

 

Hier wort de walvisch, die in Noortsche waterstreken

 

Een dry vent eilant schynt, alsook de kreeft, ontleet.

 

En van den gaenden berg der heete Middaglanden,

 

Den grooten olifant, waervoor helt Hannibal

 

Den Tiber duiken zagh en krimpen in zyn randen,

 

Tot aen het mierenest doorzoekt hier 't scheimes 't al.

 

De scherpziende adelaer, wiens overvlugge pennen

 

Den steilen hemel slaen, vliegt nimmermeer zoo hoog

 

Of Leeuwenhoeks vernuft kan hem te boven rennen:

 

Hy stelt ons het gestel der voglen voor het oog.

 

Of zinkt zyn groote geest in d' engste kleenigheden

 

Die 't snelst gezicht zoo wyt ontwyken in haer' loop;

 

Hy volgt vorst Salomons natuurbegrip met reden,

 

Ontwarrende ieder keer een' Gordiaenschen knoop.

 

Dus toont hy d' eigenschap van kruiden, planten, zaden,

 

Pythagors dischgerecht, en vint een' ganschen boom,

 

Met wortelen verzien, met bladeren geladen,

 

In eene korl; of schept uit graft en vyverstroom

 

Een talloos dierenheir. hoe smaken u dees klanken?

 

Wie hadt dit oit gelooft eer 't in 't gezicht verscheen?

 

En wie zal naer den eisch 's mans kunst en vlyt bedanken

 

Die Rome zeilt voorby en Memfis en Atheen?

 

O Delfsche burgers, pryst uw' waerden ingeboren.

 

Pryst, nevens uw' DeGroot, deez' helt zoo lang gy leeft.

 

Ja pryst dit boek dat meest Godts schepsels na kan sporen:

 

Maer pryst hem boven al die 't al geschapen heeft.