Gedichten. Deel 1
(1722)–H.K. Poot–
Auteursrechtvrij
[pagina 181]
| |
 | |
[pagina 182]
| |
Wy zien de schemeringen
Verdikken, daer we staen.
Alrede heft de gulde maen
Haer horens op, en rukt ter baene in haerer kringen.
Hoe rust het hangend loof
Der luisterende boomen!
Geen wint beroert de vlakke stroomen.
Het slaeperige velt wort blint en stom en doof.
Thans telt de herder blyer
't Gestalde vee, half vet.
De melkmeit schikt haer' hooftdoek net,
En wacht met ongedult de komst van haeren vryer.
De stadt, het woelen moê,
Sluit, angstigh voor gevaeren
Die in 't bedrieglyk duister waeren,
Haer logge poorten, en elk huis zyn deuren toe.
Voort biên de heusche bedden
Den matten werkliên rust.
De halve werelt voelt met lust
Zich uit den dichten drom der daegsche zorgen redden.
Waere Amaril nu myn,
Wy zouden onder 't schuilen
Voorwaer geen drooge kusjes ruilen;
Maer och! zal my 't geluk wel oit zoo gunstigh zyn?
|
|