Gedichten. Deel 1

[p. 33]^origineel

's Heilants Hemelvaert.

Laet ons van Godts Zoon beginnen,
Die, gedaelt van 's hemels tinnen,

Adams kroost herleven deed;

En, voor d' oogen zyner Tolken,
Met een koets van lucht en wolken,

Naer den hoogsten hemel reed.

Hy, Godt zelf, der vroomen wenschen,
Woonde by 't geslacht der menschen,

[p. 34]^origineel

 

Nu verlost van 't helsch verdriet:

 

Tot dat hy, na 't kort verblyven,

 

Op den heuvel der olyven

 

Zyne jongste stappen liet.

 

Henoch hadde oprecht gehandelt,

 

Voor Godts aengezicht gewandelt,

 

En bleef nogh stantvastigh staen;

 

Dies de vlugge Cherubynen

 

Hem in 't licht der Serafynen

 

Voerden, boven zon en maen;

 

Ook Elias, die Godts winken

 

Volgde, zagh den aerdtkloot zinken

 

En al wat beneden lagh,

 

Want in weerlicht, vier en straelen

 

Voer hy naer de hemelzaelen

 

Daer het Helizeüs zagh:

 

JEZUS, boven zyn genooten

 

Met Godts balsem overgooten,

 

Klimt, in heerelyker stant,

 

Overlaên van starrekroonen,

 

Op den hoogsten troon der troonen,

[p. 35]^origineel

 

Aen Godts ryke rechterhant.

 

Op de vleugels van de winden

 

Vaert de Troost der godtgezinden

 

Naer zyn eigen ryxpaleis.

 

Wat had 's Heilants zegewagen

 

Een gewicht van heil te dragen

 

Op die snelle hemelreis!

 

't Hooft der Palestynsche steden,

 

Hem zoo nydigh, zakt beneden

 

Met de kruin van Golgotha

 

Voor zyne opvaert, ryk van luister.

 

Hoe verschillen pael en kluister

 

Van dees glori zonder gâ!

 

Thabor heeft Godts Zoon, ons leven,

 

Met zyn schoudren opgeheven,

 

Daer hy blonk van straelent wit

 

Waerby zich de Mont der wetten

 

En de prins der Zienders zetten,

 

Maer wat haelde dat by dit?

 

'k Magh om d' opvaert hier vergeten

 

Hoe hy, vorstlyk opgezeten,

[p. 36]^origineel

 

Eens zyne intrê deed in Stadt

 

Toen zyn veulen op gewaden

 

En gestroide dadelbladen

 

Stil en vreedzaem heenetradt.

 

Kortsontsloote hemeldeuren,

 

Opent u, ontsluit de geuren

 

Van het weeligh Paradys.

 

Laet den Vader, met verlangen,

 

Zyn' beminden Zoon ontfangen

 

En vereeren met den prys.

 

Gy, getrouwe Kristgezanten,

 

Die aen alle wereltkanten

 

's Heilants leer verbreiden zult,

 

Is uw Trooster opgenomen;

 

Daer zal weêr een andre komen.

 

Neemt, ai neemt een wyl gedult.

 

JEZUS zal ook zelf na dezen

 

Weêr verschynen in dat wezen

 

Daer hy mê naer boven vaert.

 

Zaligh zy, die op 't genaeken

 

Van zyn toekomste altyt waeken.

 

't Eeuwigh leven is 't wel waert.