Gedichten. Deel 1
(1722)–H.K. Poot– Auteursrechtvrij
[pagina 13]
| |
[Bybelstoffen] | |
[pagina 15]
| |
I. Zang.
Wat of die heldre dageraet
En englezang, ter middernacht,
Den stervenden komt spellen?
Wat of dien herdren over gaet,
Dat zy van hunne kuddewacht
De schreden herwaert stellen?
Zou hier in 't schamel Bethlem wel
| |
[pagina 16]
| |
Een nieuwe vorst geboren zyn
Om Jakobs erf t' ontlasten
Van Cezars dwangjuk, dat te fel
Godts eigendom in droeven schyn
Durft drukken en vermasten?
Och! dat myn hoop my niet bedrieg'.
Dees stadt was heilant Davids wieg.
| |
I. Tegenzang.Hoe staet gy dus verbaest? en ziet
En staroogt op een' wereltvorst?
Dat dagen, loopen, zingen,
Geschiet om geenen koning, die 't
Gestroopte lemmer in de borst
Van Sions haetren wringen,
En Jesses troon, die viel, dus zal
Herbouwen. neen: Godt schenkt ons meer:
Maria, 't puik der maegden,
Baert in een' Efrathaschen stal,
Maegt blyvende, den grooten Heer
Daer d' eeuwen lang af waegden,
| |
[pagina 17]
| |
Den Opperherder, door wiens doot
Godts schaepskooi vry zal zyn van noodt.
| |
II. Zang.Zal hy op zynen sterrefdagh
Dees schepterdiefsche vryheitsprang
Ontschroeven en verpletten
Door een' gerechten blixemslagh?
Vaert, englen, vaert dan voort een' zang
Op zyn geboort te zetten.
Want dus verhaelen we al ons schâ
Op d' afgodisten, die, zoo sterk
Van aenhang, Isrel drukken.
Een laeter zoon van Manoa
Komt een vervloekter Dagons kerk
Van haere grontvest rukken.
'k Wensch hy 't gevaert zoo ommewreek'
Dat ons geen stof tot vreugt ontbreek'.
| |
II. Tegenzang.Geen Samson, die zyns vyants lant,
Door d' onweêrstanelyke kracht
| |
[pagina 18]
| |
Van 't broeinest zyner hairen;
Door kaekebeen en korenbrant
En poortgetors en reuzeslagt
En kerkbreuk, straf zal baeren,
Verschynt 'er heden tot ons heil;
Maer 't is de Leeu uit Judaes stam,
Die Edens draek zal dooden.
Godtspraken, zonder tal of feil,
En tempelplicht en offervlam
Ons dit al lang ontboden.
Loop eeuwen achterwaert en zoek
's Helts leven in 't orakelboek.
| |
Toezang.Wees wellekoom, gezegent Kint.
Wy onderdanen, groeten u
Voor onzen Godt en koning,
Van Godt en engelen bemint.
O troost voor Adams kindren! nu
Met u in t' zamenwoning.
Aertsstichter van verbont en pais,
Voor wien 't al knielt en buigt en beeft,
| |
[pagina 19]
| |
Wat zullen we u vergelden,
Nu gy uw hemelsch ryxpalais,
Daer eeuwge vreugt en blyschap leeft,
Van tong noch pen te melden,
Uit liefde tot uw volk, verlaet?
Oprechte liefde ontziet geen quaet,
| |
Slotzang.Wat valt de goede Hemel mildt!
De zaligheit daelt naer beneên.
't Sneeut parelen en rozen.
O menschen, weest geen zwynen: wilt
Dien schat noit smadelyk vertreên,
Of dwaes verachteloozen.
Het Oost biet Jezus offer aen,
En zeit ons wat 'er dient gedaen.
MDCCXIII. |
|