Dichter en boer. Hubert Korneliszoon Poot, zijn leven, zijn gedichten

[p. 404]

Jakob Armijn, hoogleraar der H. Godskunde te Leiden. Jacobus Arminius was op de synode van Dordrecht als ‘rekkelijke’ de tegenstrever van de ‘precieze’ Gomarus met betrekking tot de leer van de uitverkiezing. Arminius gaf enige ruimte aan de vrije wil van de mens de genade te aanvaarden dan wel te verwerpen. De rekkelijken verloren het en werden uit de hervormde kerk gezet. Ze stichtten de remonstrantse gemeenten. Poots sympathie gaat duidelijk naar Arminius uit. Uit al deze epigrammen blijkt hoezeer hij streefde naar een christendom dat zich niet verloor in dogmatische geschillen maar zich beperkte tot de hoofdzaken van het geloof.

Jakob Armijn, hoogleraar der H. Godskunde^* te Leiden

Hier ziet ge Arminius de wakkre professoor,
die in 't concilium van Dordt zijn pleit verloor,
indien^* Gods waarheid hangt aan^* menselijke stemmen.
's Mans vrije wil bestrijdt het noodlot van Calvijn,
maar met geen bitterheid. Wiens taal heeft meest te klemmen
daar Gods verborgendheên niet klaar geopend zijn?
Dees held kweet zich getrouw, of anders moet gij menen,
dat hem de zaligheid een speelpop heeft geschenen.^*

* theologie

* als tenminste (wat niet geloofwaardig is)

* afhangt van

* een totaal ondenkbare veronderstelling