Dichter en boer. Hubert Korneliszoon Poot, zijn leven, zijn gedichten

[p. 402]

Joan Calvijn. Dit epigram geeft Poots dubbele gevoelens weer ten opzichte van de stichter van zijn eigen calvinistische gereformeerde kerk, de Franse kerkhervormer Johannes Calvijn (1509-1564). Anderen, de katholieken, noemen hem ‘al te trots’ de vreselijkste ketter. Calvijn zelf beroept zich voor al zijn leringen op de bijbel. Maar het resultaat van de Hervorming, hoe nodig misschien ook als God zich afwendt van de oude kerk, is bloed en twist. Beter was het geweest als de oude katholieke kerk niet van de rechte weg was afgedwaald. Dan was het nieuwe inzicht, de nieuwe weg, (gelukkig) ‘weggebleven’.

Joan Calvijn

O schrandere Calvijn, 't ruim aardrijk door bekend,
en al te trots genoemd de trotste en snoodste ketter,
gij staaft, als kerk bij kerk^*, uw zeggen met Gods letter;
maar och, de wereld beeft als zich de hemel wendt.
Wat was er bloed gespaard en twist nooit aangeheven
waar 't oude godspad recht en 't nieuwe weg gebleven!

* als ware kerk naast de oude