de pilaren en tegen de balustrade van het balkon de met indianenkleuren beschilderde gezichten van schrijvers en dichters, vervaardigd van geperst papier, naam eronder. Sommigen lopen er nog steeds langs om te kontroleren of ze zich zoëven bij vergissing toch niet over het hoofd hebben gezien dan wel om hun eigen konterfeitsel en naam nogmaals te bewonderen. De betalende bezoekers kijken op hun beurt naar de levende gezichten alsof die van uit de dood herrezen wezens zijn, vergelijken ze waarschijnlijk in gedachten met de foto's die ze kennen uit kranten en van boekomslagen, meestal van vele jaren jonger, hangt van de leeftijd af. Vijf, zes fotografen springen rond als oorlogsverslaggevers op tv, vingers voortdurend aan het kittelaartje van hun toestel.
Elleboog in zij. Geen ekskuses, niks hoor. In smoking nog wel, sommigen in wit, mooie vrouwen soms, tenminste wat zij mooi vinden, half naakt soms, dat wel; lekker geil; of leek dat maar zo?... Ik ben de grootste schilder van Nederland. Nee, echt waar. Als het niet zo was zou ik het niet zeggen... Wat? Denk je soms dat ik je hier wat sta voor te liegen?...
Naast de hoofdingang van de zaal staat zo'n vreemde, opvallend 3-dimensionale figuur. Hij heeft twee grote toeters van gummiborsten, waarin gedrukt kan worden; ze geven een zacht piepend geluid. De rest van haar lichaam bestaat uit nootmuskaatraspen, platgeslagen konserveblikken, een ragebol (raden waar), wielmoeren, dotten isolatiewol, twee kleine tandraderen (waar?) gehalveerde proteses bij wijze van ledematen, tientallen dropdoosjes, wekkerveren, i kunstoog van een rood fiets-achterlichtglaasje, bossen magnetofoonlint, een aluminium hart met een klein fotootje erin, enzovoort. Er stond geen naam onder, maar je zou je voor kunnen stellen dat ze een naam had of dat er (tijdelijk) iemand/iets in huisde, een geest, een modern idee of zo, losgeraakt van wie het gedacht had en dat nu een zelfstandig leven leidde. Aardige kreatieve gedachte, helemaal in stijl. Even had hij het onbehaaglijke gevoel dat de vorm op dit moment inderdaad bewoond was en