De geboorte van een geest

[X]

Aan de indringende kou was het bijna gewend, tenminste voor zover het 't dode vlees was: een al kleiner wordend deel van wat oorspronkelijk een veel groter geheel was. Het restant, tot minder dan de helft teruggebracht nu, werd gekonserveerd door dezelfde kou (: goed). Onbeweeglijk hangen (: goed). Wachten; niet eens voortvegeteren. Wat dreef hem hiertoe? Wachten (niet zijn: goed).

Opnieuw werd een deel uit hem gesneden, pijnloos (:goed); het trok zich terug in het nieuwe restant:: zijn enige nut dat het eetbaar was, begeerd en verteerd werd en kracht leverde aan anderen (wist het, wist het). Goed. Dacht (zwakjes): lang zal het niet meer kunnen duren, uit puur praktiese redenen al niet. Dit koele, statiese en zo heel anders dan in een levend lichaam,

[p. 35]

of zelfs in steen: deze voortdurende ontspanning. (Daarvóor anders: dagelijks geven, zonder in vorm te verminderen, dagelijks, indien niet: pijn, daarom geven: met lust, dagelijks.)

Een deel van zijn schouder verliet hem. Het trok zich verder terug. Zijn vormgevoel werd opnieuw vager en nog kleiner. Op de duur zou er weinig anders meer overblijven dan - /