De dag na de vorige dag

Een oversprong

10

Wielend in zijn wagentje, met neef Didi als beschermengel naast zich, zag hij de niet zo oude heer Grunsven aankomen. De heer Grunsven troonde eveneens in een invalidenwagentje, breeduit glimlachend. Als hij het niet gedacht had!

- Wat zie ik nu, riep hij uit toen ze langszij gekomen waren, bent u invalide geworden?

- Niet iedereen die in een invalidenwagentje rijdt is noodzakelijk invalide, en omgekeerd, zei de niet zo oude heer Grunsven wijsgerig. De meeste invaliden lopen gewoon door de stad. Op rijkskosten.

Hij hief vragend zijn wenkbrauwen.

- De zaak is deze, zei de heer Grunsven. Ik had vroeger al eens uitgeprobeerd hoe dicht ik mijn medemens kon naderen zonder onplezierige gevoelens bij hem te wekken; het

[p. 37]

verschilt naar gelang het type mens, maar de gemiddelde veiligheidsmarge bij een niet geschift persoon beweegt zich rond 45 cm in alle richtingen. Bij agressievelingen ligt de kring veel ruimer; bij een gewelddadige gevangenisgast kan deze oplopen tot 90 cm à 1.20 m; je voelt de spanning en vijandschap toenemen als je hun grens overschrijdt.

- Interessant, zei neef Didi. Hoe ligt ie bij mij?

- Het aardige is nu, vervolgde de heer Grunsven, de opmerking van Didi negerend, dat ik in mijn invalidenwagentje de mensen veel dichter op de huid mag zitten dan normaal, ik ben dan niet bedreigend; maar als ik mismaakt zou zijn, reken maar dat het onzichtbare schrikdraad anders gespannen zou worden; mismaaktheid en invaliditeit vormen een bedreiging voor iedereen, evenals ouderdom op een andere manier en ongeveer zoals hetero-mannen met een machokarakter zich bedreigd voelen door supernichten.

- Wat u daar zegt is van een grote reikwijdte. Ik neem aan dat twee invaliden elkaar het dichtst mogen naderen?

- Dat hangt ervan af, zei de heer Grunsven nadenkend. Gelijken stoten elkaar vaak af. Maar wij, wíj kunnen elkaar zeer dicht naderen, wij kunnen zogezegd samenvallen als twee schaduwen.

- Maar u bent dan ook gezond.

- Dat is juist, zei de niet zo oude heer Grunsven, maar het is me hoop ik niet aan te zien, anders zou dit experiment tot falen gedoemd zijn. En ik heb er heel wat in geïnvesteerd, deze wagentjes zijn prijzig, al is dit waarschijnlijk

[p. 38]

een vijfdehands. - Zo, ik ga maar weer eens op pad, voor eigen rekening.

En hij woof ons toe als had hij een zijden koninginnewaaier in de hand.

We keerden ons om en volgden de niet zo oude heer Grunsven nog enige tijd op mensveilige afstand.

- Vreemde peer, zei neef Didi. Hoe oud is ie eigenlijk?

- Leefijdsloos, net als ik. Dat is onze beider veiligheidsmarge.

- Ten opzichte van wie?

- Van onszelf. En tegenover de dood.

- Interessant, zei neef Didi.

- Als je het maar lang genoeg vol weet te houden word je vanzelf die je bent, of liever, die je moet zijn.

- Niet omgekeerd, je bent die je wordt?

- Welzeker, maar dat doe je je leven lang al, als het goed is. Zijn die je wordt.

- En als het niet goed is?

- Dan ben je altijd jezelf en sterf je voortijdig.

- Sterf je voortijdig?

- In jezelf.

- Daar moet ik nog eens goed over nadenken, zei neef Didi, dit gaat me boven mijn toupet.

Om de een of andere reden trok de heer Grunsven nogal wat bekijks. Was het om zijn brede glunderlach? zijn blozende wangen die vanwege het toenemende aantal rode adertjes het laatste jaar een al roziger aanzien hadden ge-

[p. 39]

kregen? Zo nu en dan hief hij zijn hand op en woof iemand beminnelijk toe, een kind dat benijdend naar het wagentje keek, een overvriendelijk ogende gezette huisvrouw met een volle boodschappentas in de hand die hem voorrang gaf, een groepje lachende tienermeisjes van wie er een haar middelvinger omhoog hield en het was alsof ze allemaal doorhadden dat hij niet invalide was.

Een paar maal scheerde de heer Grunsven vlak langs iemand heen, stopte even en nam de man of vrouw aandachtig op, een duivenzaadverkoper, een politieagent die verschrikt opzij sprong, een straatveger.

Toen ze er genoeg van kregen hem te volgen sloegen ze de terugweg naar huis in. Te veel aan buitenlucht in de stad is niet goed.