Binnenstebuitenwereld

[p. 57]

Anti-nocturne aant.

Een perfect gelijkend achterhoofdsmasker
vol zelfinzicht.

Al het gebeurde achteraf

waargenomen. (De dood levend herzien.)
Niet is dit als inslapen, maar als wakker worden
in eigen onschuld,

helderziender dan ooit.

.

Valavond als een vochtigwarme gevoeligheid.
Het ritselende populisme van populieren.

De zachte kretologie van de nachtuil.

In de lucht drijven een paar huilbuien voorbij.
Op zijn wangen biggelen jarenoude tranen.

Dagevening.

Door de stuiken kruipt een tegelijk dode en levende kat.
En zie, in het vensterglas blinken drie oogopeners,

blinken terug.