Binnenstebuitenwereld

[p. 58]

Adam dualis

Bergen van leegte beklimmend
verovert hij de onruimte en dus
zijn ál lijfelijker bestaan.

Daalt, al dichter wordend.

En, bezield door zijn drie lievelingen
en hun vrije geluiden, betreedt hij
iemandsland.

Eliteschaduwen,

permanent wisselend van bezitter. Restanten
oertijd. Rondzwervende externe geheugens.
Alles in een stroomversnelling van intervallen.

Even niet denken nu aan de mogelijke miljoenen
microcatastrofes in zijn lichaam, de minutenlange
klimaatveranderingen, dagen als verdwijndagen.

✦

Leven: interen op de leegte.

Adam dualis:

hij die steeds opnieuw rechtop moet leren lopen.