Binnenstebuitenwereld

[p. 56]

Binnenstebuitenwereld

Een kamerwolkje. Een pratende vingerplant.
Binnenvogels in halftijd. Flikkertjes oogmist.

Zij legt zich neer als een hemellichaam,

verbeeldt zich, herinnert zich.

Haar wereld is er om te overleven in anderen,

in andere anekdotes.

Avond van opengebroken wit. Eveningwit.
In de oorperforerende stilte een monddode hond.

Alles bezien met één koud oog en een
warm oog. Dubbeloog, maar nooit één doublure,
behalve wij.

Een vrij rondzwevend bewustzijn

zoemt om ons hoofd, bijna een boven-wij.

Zelfadoptie. Twee oploskinderen in zorgeloze zelforganisatie.

Buiten slaken mensen die in het wild zijn uitgezet
hun blinde kreten in de alomtegenwoordige lucht.

En de monddode hond, hij blaft binnensmonds.