Binnenstebuitenwereld

[p. 55]

Oude muze

Ze duikt op als een eenvoudige vrouw
tussen de elementaire bomen, een onbestemd dier
aan een onzichtbare lijn.

Ze heeft veel ijle materie om zich heen
die richtingloos rondwervelt.

Nog even

en ze gaat zweven, zich hullend in witte ouderdom,
hem, vluchtige eenling, achterlatend
in een vervluchtigende wereld.

Wit Eden overal verspreid.
Opfladderende inbleke fantomen.

Wie wil mag het licht uitdoen.
Ik doe het niet.