Binnenstebuitenwereld

[p. 53]

VII

[p. 54]

Oplosmens aant.

Eeuwigheden als minuten.
Een tijd, een halve tijd en nog een tijd.

Herrijzende onwezens als voormalige huidigen.

Buiten zwerven wolkjes verstandsverbijstering
rond spontaan uitstulpende etherbergen.

Boven conceptueel water heerst zwijgstilte.

Mét mij, oplosmens, sterft de hele mensheid,
déze mensheid.

Het volgende moment

is er een andere, in een andere wereld.

Het treft je als een boemerang, een die je
nooit weggeworpen hebt.

Aan de hemel een reuzenspin

die een webstructuur weeft van een hogere wiskundige orde,
web waarin radeloze, biddende mensen hangen.

Je adem stokt.

Leven: als een zwijgstilte voor de storm

tussen twee ethergolven.

Een tijd, een halve tijd en nog een tijd.

✦

En ondertussen: Praat tegen me!