39
In de tuin naast hen zaten de buren te praten, hun opgewonden stemmen deden ergens verslag van - een house party van vorige week - en als in een videoclipflits schoot het door hem heen: hoe overal in de stad, in het land, in dat deel van de wereld dat niet sliep mensen praatten: hoe taal uit hun monden borrelde, spoot, vloeide en hoe zich om de hele aardbol heen een troposfeer van taal ontwikkelde, een zelfstandige laag die door het praten in stand gehouden werd. En ieder die sprak, sprak mee in die pointillistisch trillende taalatmosfeer... Hij zag het voor zich en de gedachte wond hem enorm op. Onwillekeurig opende hij zijn mond als om deel te nemen aan het wereldgesprek... te participeren in de onzichtbare alomtegenwoordige taalmassa met onhoorbare woorden...