23
Vlak voor hem, in de Van Baerlestraat, liepen enkele toneelspelers die bezig waren burgers te spelen, een niet ongewoon verschijnsel in Amsterdam. Ze deden het op een zo natuurlijke wijze dat niemand het opmerkte. Voorwaar een mooie prestatie die niet iedereen hen nadeed.
Een tijdlang volgde hij het gebeuren met interesse. Dacht aan een andersoortig groepje dat hij de vorige week gezien had, een zestal griezelig knappe jongemannen met bijna onheimelijk stemmende regelmatige gezichten en loophoudingen - hun rust, zelfverzekerdheid, natuurlijkheid, het was welhaast onmenselijk. Waren het klonen, stewards van Singapore Airlines of Thai Airways, voorlopers van een nieuwe generatie? Ze hoefden er niet eens voor toneel te spelen.
De onzichtbare toneelspelers waren menselijker en hij wist, na hun act doorzien te hebben, dat hij zich voortaan dagelijks als hij op straat liep af zou vragen: wie van jullie is een onzichtbare toneelspeler? En op slag zou iedereen het zijn.