Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten

[p. 78]

Platland aant.

1

Op het tweedimensionale platland
een eenzame pendelfiguur

met een futuristisch gezicht

vol eeuwenoude craquelure.

Boven hem het wollige geluid

van twee gigantische botsende wolken

dat meevibreert in zijn hoofd.

Zijn ál geringer wordende nakomelingen

waarvan de meeste geruisloos opgaan

in het nuldimensionale,

het zich steeds meer uitbreidende.

2

Nulhypothese: een bijna surreële supernul

die zichzelf bevestigt.

* *

Spelen met variabelen

als wormen-zonder-kop.

Het levendige dooreen- en uiteenkronkelen.
(Wormenkoning der invariabelen,

de veelkoppige.)

*

Onzekerheidsgetallen.

Onzekere schepsels.

[p. 79]

3

De som van dit alles

is de een of andere

stochastische pi,

ofwel weer gaan dobbelen

met onregelmatige botjes.

Wie wint heeft altijd het voorgaande,

heeft al het voorgaande verloren.

4

‘The possible and the actual.’

Je eigen bestaan

het mogelijke en werkelijke ineen,

één moment.

Het uitstralen van vriendelijke bedoelingen.

*

Dan snel de Hollandse bergen beklimmen

voor ze uit het zicht verdwijnen.

Dobbelen om blindzicht

met zijn onwerkelijk nabije vergezichten.

*

Illusie als allusie.

Geen wonder kan zonder.