Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten
(2014)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 59]
| |
2De realiteit is al stiller.
De stad in je
verstilder.
Pijn en weerpijn
blijven op afstand.
Nergens napijn.
| |
3En kijk, toch loop je daar weer
alsof je een mens wilt uitbeelden.
En zo, als een steeds meer verdichtende schaduw,
word je toch weer ontzettend werkelijk.
Voor jou die oplichtende blik in haar ogen?
|
|