Ydelheyt des werelts
(1645)–Adriaen Poirters–Ydelheyt des werelts
auteur: A. Poirters
bron: Adriaen Poirters, Ydelheyt des werelts. Jan Cnobbaert, Antwerpen 1645 (tweede druk)
[Soo veel Heeren, soo veel seeren]
Soo veel Heeren, soo veel seeren;
Soo veel honigh, soo veel gal;
Soo veel deughden, soo veel vreughden;
Soo is't hier en over-al.
Ick bid u, ô Philothea, hoort eens op het lest den heylighen Chrysostomum spreken van d'Ydelheydt des Wereldts, ende laet de woorden wat diep in u hert sincken. Wat is de Wereldt doch, daer wy ons af laten verleyden? 'T is eenen droom, die in het aen-komen + vanden dagh verdwijnt; 't zijn bloemen die met de Lenten verslensen; het zijn schaduwen daer niet aen en is te vatten; 't is roock die verstroeyt wort; 't is een bobbel die te niet gaet; 't is een spinne-web die broos is. Oversulcks laet ons dickwijls verhalen ende segghen: Ydelheydt der ydelheden, ende al-te-mael ydelheydt. Laet ons dit schrijven op de mueren, op de kleederen, op de merckt, op de ghe- | |
[p. 107] | |
vels, op de vensters, op de weghen; maer principalijck in ons ghemoedt: op dat wy dickmaels over-peysen dat het al-te-mael bedrieghelijck is, ende ghelijck aen de maskeraden. Dit behoorden wy malckanderen gheduerigh voor te houwen, ende moesten over tafel, ten tijde vande banquetten, als wy in gheselschap zijn, anders niet segghen als: Ydelheydt der ydelheden, ende al-te-mael ydelheydt. Ick segh dan tot voorder beduydinge van het Sinne-beeldt? |
+Hom. in Eutrop.
|