Ydelheyt des werelts

Liedeken.
Van de eerste bloedt-stortinghe inde Besnijdenisse.

1. WAt gaet u weerde Priester aen,
Dat ghy alree sijn bloedt gaet storten?
Oft waer heeft Iesvs iet misdaen,
Dat ghy sijn leven wilt verkorten?         Wat.

Sijn Vader en was Adam niet,

Sijn' Moeder leefde sonder sonden,

't Kindt is onnoosel soo ghy siet,

Waerom dan het soo vroegh gaen wonden?         Sijn.

2. Dees daghen inde felle kouw
Soo beefden al sijn teere leden,
De kribb' en stroey viel hem soo rouw,
En nu soo wordt hy noch besneden.         Dees,

O spaert het doch. 't en is gheen noodt,

O laet het kindt sijn bloedt ghenieten,

Het sal't aen't Cruys, en in sijn doodt

Tot eenen druppel toe vergieten.         O spaert.

3. Hy neemt eens sondaers teecken aen,
Daer hy niet toe en was verbonden:
Op dat den sondaer sou ontgaen
De slavernije vande sonden.         Hy neemt.

[p. 170]

 

Hy stort voor alle-gaer sijn bloedt,

 

Voor all' die zijn van goede wenschen.

 

Siet wat den brandt der liefde doet:

 

Godt schenckt sijn hert aen alle menschen.         Hy.