Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 692]
| |||||
DEn wey-man weet het hert van dees proy uyt te haelen,
Om den ghetrouwen dienst met sulck aes te betaelen,
Dat gheeft den voghel moedt, soo wordt hy opgherockt:
VVie heeft niet ijdel handt oft hauick aenghelockt?
Gaet vry nu reygher deur, v gaye is ghevanghen,
Soo niet, ghy moet terstondt oock al de selue ganghen:
Siet hoe den valck op v sijn klauwen heeft ghewet,
En tot ghewissen greep den krommen beck gheset?
| |||||
[pagina 693]
| |||||
Het beste deel der proy', den oorsprongh van het leuen,
Het hert is hem tot loon van sijnen vangh ghegheuen,
Dit is dat hem gheeft kracht, dit gheeft hem desen moedt,
Dit is dat hem op v soo wacker swieren doet.
En ghy die Iesvs sendt, en iaeght met groot verlanghen,
Op dat ghy erghens soudt een wilden voghel vanghen,
Als ghy dan wederkeert, wat loon is't dat ghy wacht
Van een soo vette proy, van v bekomen iaght?
My dunckt dat ghy my seght met onversaefde reden:
Dat ghy en goet en bloedt voor sielen wilt besteden.
Soo wie voor sijnen vriendt noyt een blaeuw oogh' en waeght,
'tIs teecken dat hy hem oock weynigh liefde draeght.
Ghy seght hoe dat de deught wordt nerghens uytghesloten,
Dat sy met sweet en bloedt wordt schoonder ouergoten,
Dat sy noyt meer en rust als midden inden noodt,
Dat sy noyt meer en leeft als midden inde doodt.
En dit doet ghy om 'thert, den buyt magh 'tleger houwen,
Maer desen roof iaeght v voor 'svijandts heel-kartouwen,
En midden inde bresch: 'ten is gheen kinder-spel,
VVie 'thert soo winnen kan die haelt roof voor de hel.
VVel aen ghy die soo dert het lijf te pande setten,
Voor't donder van't gheschut, voor't kraken van musquetten,
Voor bomben, voor een mijn', oft voor venijnigh vier,
Dat vriendt en vijandt vat in't midden van't quartier.
Laet vry de Capiteyns met hunnen buyt gheweerden,
En't volck die in het veldt hem kochten met hun sweerden:
Soldaet en Capiteyn, die voor den Coningh vecht,
Slaet daer de handt vry op, daer toe hebt ghy goedt recht.
VVat baet dat menigh heldt beklimt een poort oft toren,
Is't dat nae al 'tghewelt het herte gaet verloren?
Ter wijl het legher dan is uyt om sijn ghewin,
Soo past op v gheweyr, en neemt het hert doch in.
|
|
