Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters– Auteursrechtvrij
[pagina 514]
| |||||
PLuckt nu thymis, pluckt nu roosen,
Die door haer root-verwigh bloosen
Niet en wijcken aen't ghelaet
Vanden soeten daegheraet.
Pluckt narcissen, africaenen,
Leli-bloemen wit als swaenen,
Pluckt het schoonste datter bloeyt,
Pluckt het soetste datter groeyt.
| |||||
[pagina 515]
| |||||
Komt met croonen van laurieren,
Komt en swiert de eglentieren,
Komt met eene volle handt,
En bestroyt 'tChineesche strandt.
Verre zy het slaen der ermen,
Verr' het suchten, verr' het kermen,
Datmen op soo blijden dagh
Niet eens maeck' een droef gheklagh.
Datmen hoore snaeren spelen,
En het soet gheluyt der kelen,
Singht: Xauier is door-ghegaen,
Als hy had sijn loop voldaen.
Bosschen, berghen ende daelen,
VVilt dit soet ghespel herhaelen,
Seght: Xauier is door-ghegaen,
Als hy had sijn loop voldaen.
Niet en kond'men meer verwachten,
VVaer soud' hy noch gaen nae trachten?
Japan is nu heel ontdeckt,
En tot het gheloof verweckt.
Op de rotsen, op de stranden
Van de onbekende landen,
Zijn de cruyssen langh gheset,
Teeckens vande waere wet:
Voor Trauancor en Cocinen,
Voor het Rijck van Amboinen,
Isser soo veel sweets ghestort,
Dat het tijdt van rusten wort.
Soo is't datmen siet verdwijnen
'tLicht dat inde nacht komt schijnen:
Als het groeyen is ghedaen,
Dan is't tijdt van ondergaen.
|
|