Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 512]
| |||||
AL dat de Liefde iaeght met alle haer vijf sinnen,
Al dat sy metter hert kan hopen oft beminnen,
En oock daer sy by daegh het aldermeest af schroomt,
Daer is't dat sy by nacht het aldereerst af droomt.
Een kloecken Capiteyn, als hy gaet oorlogh voeren,
Hem dunckt in sijnen slaep dat al de trommels roeren:
Vraeght den gheleerden man wat hy by nachte doet,
Hy droomt van sijnen boeck, die hy noch drucken moet.
| |||||
[pagina 513]
| |||||
Den schipper op het landt vreest van de wilde baeren,
En schijnt nu voor den windt, nu teghen stroom te vaeren:
Den voer-man daer noch peert, noch waghen is omtrent,
Meynt altijdt met de sweep dat hy den waghen ment.
Al die nae eere steeckt, die droomt van hooghe staeten,
En hoe hy sich bedwinght, en kan dit niet ghelaeten:
Al light den dronckaert t'huys en ronckt in sijnen nest,
Noch droomt hy van het bier, welck datter was het best.
Dit sietmen alle daegh: maer soo wanneer de droomen
Met datter moet onstaen, wel ouer een uytkoomen,
VVie is't die niet en denckt, dat 'tgheen hy heeft ghesien
Des nachts in sijnen droom, sal 'sander-daeghs gheschien?
Als Ioseph maer en hoort den droom van twee ghevanghen,
Soo weet hy, dat d'een vry, en d'ander moet gaen hanghen:
Als hy siet inden droom aenbidden sijnen schoof,
Soo kent hy sijn gheluck, al vindt hy gheen gheloof.
Xaueri, soo ick wel tot kennis uwer minnen
Aenmercke wat by nacht verbeelden uwe sinnen,
Het groot en swaer ghewight van eenen Moriaen,
Beteeckent al den last die ghy moet onderstaen.
Nu kenn' ick al v hert, nu weet ick v ghedachten,
VVaer nae met sulcken neerst soo kloecke wercken trachten,
De liefde die soo vremdt in 'smenschen siele speelt,
En heeft v noyt soo wel nae 'tleuen afghebeelt.
Ick sie dat in v pack heel Oosten is ghelaeden,
VVaer mé ghy henen treedt door d'onghebaende paeden:
Gheen berghen zijn soo hoogh, soo dick met sneeuw bekleet,
Gheen rotsen zijn soo steyl, gheen sanden zijn soo heet,
Die v doen stille staen: niet eer en sult ghy rusten,
Voor dat ghy zijt gheraeckt aen de Chineesche custen:
En daer ghy uwen last alsdan sult legghen af,
Daer sal de liefd' v oock doen sincken in het graf.
|
|
