Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu

[p. 272]

In stilte vande gheestelijcke oeffeninghe leertmen syseluen kennen.

^+-Nuper me in littore vidi, Cùm placidum ventis staret mare.	{ In stille klaerheyt
	{ Sietmen de vvaerheyt.

LAetstmael ghingh ick langhs den stroom
Ouerpeysen mijnen droom,
Dien ick had by nacht ghehadt,
Dat ick aen den oeuer sat:
En den droom was, dat het Rijck
Niemandt hadd' aen my ghelijck,
Niemandt van soo grooten moedt,
Niemandt van soo edel bloedt,

+ Virgil. Eclog. 2.

[p. 273]

 

Niemandt van soo hooghen staet,

 

Niemandt van soo soet ghelaet,

 

Niemandt van soo witten grondt,

 

Niemandt van soo rooden mondt,

 

Niemandt van soo sachten handt,

 

Niemandt van soo blancken tandt,

 

Niemandt van soo blonten hayr,

 

Niemandt van ghesicht soo klaer:

 

Niemandt van ons heele stadt

 

Doch my dat iet schoonder hadt.

 

Maer als't droomen was ghedaen,

 

En den slaep nu heel vergaen

 

Ick terstondt mijn kleeren aen,

 

Ick moest nae den oever gaen.

 

Ick moest weten vanden stroom

 

VVatter was van mijnen droom,

 

Hoe mijn hayr in orden stondt,

 

Of het swert was, bruyn oft blondt,

 

Of mijn tanden waeren wit.

 

Dit sagh ick van lidt tot lidt,

 

Hier en daer hadd' ick een buyl,

 

Hier en daer wast vry wat vuyl,

 

'Kvond' een schrabbe twee oft dry,

 

Daer noch een lijck-teecken by,

 

Dat noyt heelde, noyt ghenas.

 

Noyt en wist ick, dat ick was

 

Soo gheteeckent, soo mismaeckt,

 

Voor dat ick was hier gheraeckt.

 

VVilt ghy kennen uwen staet?

 

Luystert nae gheen droomers praet,

 

Spieghelt v in't stil ghemoedt,

 

Dat toont beter als den vloedt.