Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe der Societeyt Iesu
(1640)–Adriaen Poirters–
Auteursrechtvrij
[pagina 122]
| |||||
DIe sich nu t'eenemael tot Godts dienst heeft begheuen,
En nae eens anders wil, om Godt, nu voeght sijn leuen,
En door een vry bedwangh verbindt sich aen de wet,
Die Godt door d'ouders hier aen ieder heeft gheset:
Ick bid v siet dit beelt, en let eens hoe dees gasten
Daer loncken op den winck, om nae den prijs te tasten:
Siet hen daer veerdigh staen, iae vlieghen voor den tijdt,
VVant die den winck eens mist, die is't spel seker quijt.
| |||||
[pagina 123]
| |||||
De baen is nu gheruymt, daer magh hen niet beletten,
Daer bouen staet den Heer, en stelt de loopers wetten.
De kleeren letten selfs, s'ontblooten hen van al,
Een ieder staet en siet, wie den prijs haelen sal.
Het teecken dat valt neer, sa flughs ghy ionghe beenen:
VVel siet, sy zijn al wegh, het schijnt sy zijn verdweenen,
Veel snelder als een pijl, oft blicksem in de locht,
Iae op een ooghen-blick is hunnen loop volbroght.
Dit is een eyghen beelt, Loiola, van v kinders:
De woorden zijn te traegh, sy zijn oock loncke-vinders,
Een woordt is noch te veel, een winck dient voor ghebodt,
VVanneer de eer vereyscht van onsen grooten Godt.
't Zy dat ghy hen dan seyndt nae de verbrande Mooren,
Oft aen een ander kant d'afgodery doet stooren
Van Iapan wijdt vermaert, oft China maghtigh landt,
Een ieder wacht een winck, oft teecken van v handt.
't Zy dat ghy ons hier houdt in't midden van Europen,
Een winck is verr' ghenoegh om 'theel landt door te lopen,
Oock dat de kettery met helsch fenijn bespouwt,
Die door haer wreedt ghewelt het Christendom benouwt.
Soo staet een vroom soldaet, bereedt om uyt te vallen,
VVanneer den vijandt is ghecomen aen de wallen,
Siet hy den minsten winck, terstondt soo valt hy uyt,
En eer't den vijandt weet, soo keert hy weer met buyt:
Hy is hen op het lijf die daer noch ligghen slapen,
De rest past op de vlucht als een deel bloode schapen.
VVat doet een luttel volcks! wat doet een veerdich man,
Tot den tocht altijdt reedt! iae doet meer als hy kan.
VVel aen dan op de reys, ten Suyden, en ten Noorden:
Een winck is al ghenoegh, men wacht nu nae gheen woorden:
VVanneer men maer en siet hoe dat de ooghe staet,
Daer vlieght een veerdigh hert, 'tghebot komt daer te laet.
|
|
