Dordrechts lijstertje
(1624)–Abraham Aertsz. Plater–
Auteursrechtvrij
[pagina IV]
| |
A.A. Platers Aendachtighe Liedekens. | |
[pagina 216]
| |
Stem: Saligh is hy bevonden, &c. Psal. 128.
SAligh is hy bevonden,
Die God vreest en dient recht,
En oock gaet t'allen stonden
In sijnen weghen slecht
Dees zijnt die vrucht vergaren,
En Godes heyligh woort
Hooren, en dat bewaren,
Gewilligh, soot behoort.
Dus ons hert traegh onwilligh
Ghenoech hem vinden laet
| |
[pagina 217]
| |
En niet als eyghen grilligh,
Int duyster 'tlicht versmaet,
Dat niet by ons ten quaden
S'vleeschs lusten in gheruymt,
Gods smeeckende ghenade
Tot onheyl wort versuymt.
Comt, soeckt, clopt, waeckt, met bede.
Door een oprecht geloof,
Ghy vint ziel-rust en vrede,
Spreeckt Christus, weest niet doof.
Leg' af het oude wesen,
Bedroch, haet, laet naer wensch,
Door boet, treckt aen by desen,
Christum, den nieuwen mensch.
Door Adams schult cleynmoedigh
| |
[pagina 218]
| |
Recht als verworpen slecht,
Weest niet: want overvloedich
Heeft Christum wel te recht
Des eersten Adams schulden
Onschuldigh al voldaen
Dies geen misdaet wy dulden,
Als eyghen, die can schaen.
Dus laet ons dan betrachten
Gods goedertieren wet,
Hem lieven met ons crachten:
En onsen naesten met,
Gelijck onsselfs beminnen
Segt niet, ken wil, of can,
Verwillight int beginnen
Deynd' soeckt Christum dan
| |
[pagina 219]
| |
Met gheestelicke Wapen
Dient elck hier wel versien:
Want die traeg sijn, of slapen,
Wat prijs sal hem gheschien?
Maer die met vast betrouwen
Hier sijnen loop volent,
En 'tgeloof heeft behouwen,
Dees zijn strijtbaer bekent.
Saligh sijn dees bevonden,
Die God vreest en dient recht,
En oock gaen 'tallen stonden
In sijnen weghen slecht,
Dees' sijnt die seker hopen,
Als recht vernieut te gaer,
Dat heur Gods goetheyt open
Steets blijft int Nieuwe-jaer.
| |
[pagina 220]
| |
Looft desen Prins weldadigh,
Die als een liefdigh Vorst
Elcx ziel verquickt ghenadigh,
Die ijvrigh naer hem dorst,
Sijn wil en sijn gheboden
Maeckt hy ons openbaer,
Hem volgen waer van nooden
By ons int Nieuwe-jaer.
Reyn liefd' betoont.  |
|