|
| |
| |
| |
| |
| |
| |
Eer-liedt, tot lof vande oude vermaerde Stadt Dordrecht.
Stem: Den winter kout, die ons seer quelde,
ALs elck een sijn plaets sal prijsen
Daer in hy eerstmaels heeft geschreyt
De mijn, dat waer licht bewijsen,
Dat die van 'tminste niet en heyt
Van soete Locht, en stroomen vocht,
Oud' en nieu Maes, de Merwe me,
| |
| |
Begroeten mijn geboorten-ste.
Vruchtbare landen van gelijcke,
Omhelsen dees vermaerde stadt,
Een eylant sijnde (soot mach blijcken)
Hoe wel het groeyt allencxkens wat,
Eertijts vergaen door hooghe vloet,
Nu 'twater weerom wijcken doet.
Dees stadts bequaemheyt boven maten
Doet daer veel koop-handel geschien,
Heerlijck gebou, en schoone straten,
Sijn daer seer lustigh om t'aensien,
| |
| |
Naer gissing, soo my dunckt bekans,
Soo groot wel als een mergen lants.
Dees stadt, als d'outste van de steden,
De waerdighst' oock in sulcken graet,
Die heeft altijt (naer d'oude seden)
Het voorste sitten inden Raet:
Is daer van ouden tijen an,
Soo't in der daet noch blijcken kan.
Bysonder d'oude Barnonije,
Die nu ter tijt de stadt toe komt,
Soo datmen ons (elck moetet lijen)
Baronnen van de Merwe nomt,
| |
| |
Dees stadt te krencken onvertsaecht:
Maer is en blijft noch Reyne Maeght.
Dees stadt die is (als geen bequamer)
Die eer noch korteling geschiet
Van een verdrach oft Reden-kamer,
Oft datmen een Synodus hiet
Door mannen kloeck en seer geleert,
Soo dat de rust nu is vermeert.
Dees stadt sijn oock doorgaens gegeven,
Voorstanders kloeck: die wel gebien,
Vreedsaem Ghemeente daer beneven,
Dat langh naer wenschen mach gheschien,
| |
| |
Met kennis recht aen gewent
Dat gun ons die de herten kent.
Van hoven en begraesde weyen,
Rontsom de stat, my dunckt ick nam
Dees voor de fraeyst', om gaen vermeyen,
Naer 'tBlaeu-huys, oft na Dubbel-dam
Oock wijn en bier, wat elck gelieft,
Men worter fraey en wel gherieft.
De Salm is daer wel te bekomen,
Gebruyckt ter noot, 'tmaeckt jeuchdigh bloed
Met Rijnsen wijn wat in genomen
Versoecket vry, 'tis wonder goet:
| |
| |
Oock wort den Bout, daer menichfout,
Gevanghen, die den honger blust
En is om sien en groote lust.
Princen wat sou'ck jou meer verhalen?
Het schijnt een wel gewenste plaets,
Die maer en heeft om te betalen,
Oft weet daer toe een weynigh raets
Ick seg en meen, men hoefter geen
Itaeljen voor te soecken, maer
Men kan sijn lust wel boeten daer
Reyn liefd' betoont.
EYNDE:
| |
| |
EYNDE
Der Gheestighe
Liedekens.
|
|
Auteursrechtvrij
