|
| |
| |
| |
Bruyloft-ghedicht. Ter eeren W. de Gelder. Met A. Palms.
VVIE keur heeft van een Boom met blosend' Abrikoosen
Of in een Bloem-tuyn van schoon tijlen oft van Roosen
Wie pluckt niet naer sijn lust? Sal dan een Iongman niet
Oock plucken naer sijn lust, daer hy sijn schoonste siet?
En waerom soud' hy oock sijn keur oft wensch verliesen,
Die voor sijn leven lang een Bed-ghenood sal kiesen?
Hoe wel een Koning minst, of Prins dit oock ghebeurt:
| |
| |
Want selden is int Landt een diemen voor hem keurt
Men loopt dan wijd en Zijd, jae over honderd mijlen,
En alst heel wel gheluckt, soo schickt men hem som wijlen
Een schrale Schildery, van die men voor hem vrijdt,
Daer is dan Geest noch Tael, niet dan des Schilders vlijdt.
Waer toe ooc nau gekeurt? want alsment recht mocht seggen
T'schijnt datse maer door noodt de Vrou by hem en leggen
Rechts dat syn Naem en Huys, syn machtigh Ryck en Croon,
Blijft wettigh in't besit; de rest is niet een boon.
De Prins die heeft veel wils, de Vrouw' schier niet met allen
Iae moet van't Bedde-Recht de helft noch laten vallen.
Maer soo niet, Bruyd'gom Heer! de saken met u staen:
Want ghy van langher hand, Zijdt wel ter keur ghegaen,
Niet wiidt noch onbekent: maer dicht by u Ghebueren,
Van jeughts t'saem op ghevoedt: te vaster sal oock dueren
V t'saem-ghemengde gonst; jae dueren niet alleen,
Maer groeyen metter tijdt, ghelyck een Palmken kleen,
| |
| |
Door d'Hoveniers beleydt, met dicht gheboste blaren,
Al groeyt van langher handt, laet hem niet licht vergaren
Van slagh-reghen of wind; en of hy wordt ghevat
Van haghel of van sneeu, hem kreuckt doch niet een bladt
En dat men noch ghelooft, druckt hem syn tancken neder,
In spijt van synen last soo recht hy hem doch weder:
Lust u hier van de weet? versoecktet Bruyd'gom Heer:
Doch gater sacht me toe, het Spruytjen is noch teer:
Maer ick vertrou u vast, dat ghy goet Palms sult wesen,
Onnoodigh salt dan zijn dees Less' u voor te lesen
Terwijl u inden Hoff niet schoonders aen en stondt,
T'is reden datmen lieft, tgheen datmen weerdighst vondt.
Wel aen, Vrou Bruyt, u gonst laet nu beschijnen helder
Hem die met weder-gonst u blijft een soet verGELDER,
Hy sal doch zijn in noot, u Hulp, u Rechterhandt,
V Heer, u Raedt, u troost, naest Godt, u Onberstandt,
V Abraham, u Hooft, wilt hem een Sara strecken,
| |
| |
Soo sal met vreught en heyl de HEER u zaedt verwecken,
Als Olijf-spruyten schoon, omringhend' uwen disch.
Ghezeghent al u doen, naer Gods beloftenis:
Dit wordt u dan ghewenscht, van ons hier al te samen:
Den ghever alles goets zy met ons eeuwigh, Amen.
Nu Vrienden die hier zijt, weest hert'lijck wellekom,
Zijt vrolijck, eet met lust, en drinckt eens heughlijck om,
Speelnootjes drinckt eens uyt, en soent eens ondertussen
Soo mach dees lieve BRVYT met eeren oock eens kussen,
Den Avondt die wordt oudt, den bruynen nacht komt aen,
'Tlicht dat van buyten komt, dat is de bleecke Maen.
Den BRVYD'GOM wou wel uyt, lust jou noch wat te praten
Soo hout u wat by-een: maer wilt de BRVYT deur-laten,
Sy hebben met heur tween bysonders wat te doen,
Verhindertse doch niet, den BRVYD'GOM salt vergo'en:
Doet soo ghy wenschen soud, dat u daer nae gheschieden,
Men hoort verlegen Lien by noodt de handt te bieden.
| |
| |
Nu neemt u af-scheydt dan, Vrou BRVYT, en gaet te bedt,
Het schijnt wel 'tis gheen deegh, daer is yet dat heur let:
Wat meugje doch met schroom voor uwen maegdom sorgen,
Daer niet een rijcke Vrou een stuyver op sou borghen
En soo, t u wel gheluckt (je weet wel wat ick meen)
Ghy krijghter metter tijdt maghschien wel ses voor een,
En diese soo verliest, die heeftse best bewaert.
Hier me adieu, go'en nacht: blijft lang met rust ghepaert.
Reyn liefd' betoont.
|
|
Auteursrechtvrij