Dordrechts lijstertje
(1624)–Abraham Aertsz. Plater–
Auteursrechtvrij
[pagina 189]
| |
Stem: O Cierelick cieraet,
HEt wackere ghepeyns,
Meest strijdigh met swijgen en beclemt geveyns
Dat beelt den mens
Tis waer, ick kens
Veel dingen in oock teghen wensch
Seer sellick, en quel ick dat leet,
Als lief te wesen heet,
Dat ick jonck Vrou,
Als ick maer wou,
Met u en my bewijsen sou
| |
[pagina 190]
| |
Ghy hebt eertijts, 'tis waer,
De sleutel geweest, die thert ontsloot by naer,
Doch niet te ras,
Ick ken, daer was
Inwendigh noch een dichte kas,
Die wichtich // om sichtigh, ick hiel
Voor u, oft anders viel,
Noch vast gheschroeft,
Thad niet behoeft,
Had ick u hert niet eerst beproeft.
T is waer, ick was bereydt,
Te bieden my dienstbaer aen u eerbaerheyt,
Die my verscheen,
Maer syt ghebeen,
En neemt daerom geen hoomoets reen:
Naer 'tcluchtigh // eersuchtigh bestier,
| |
[pagina 191]
| |
Van 'tonvernuftigh dier
Dat al te tam, sijn hoomoet nam
Van d'eer die zijnen last toequam.
Ick ken dat ick na keur
Kan willen: maer willen kan ick niet aldeur,
Dat mijn geval, meest nu sijn sal:
Maer doch den Hemel wetet al
Te vaerdigh, onwaerdigh, behaecht
Wort wel te laet beclaecht
T is haest behout dat lang berout
'Toch alles goets van my vertrout.
| |
Prince.
Princes jeuchdige blom:
Veel blommen den lenten tijt ons brengt alom:
Maer soo den tijt, de een verslijt,
| |
[pagina 192]
| |
Bloeyt d'ander weer dit seker sijt,
Tiloosen, by poosen vergaen
Als rosen lieffelijck staen:
Oorlof hier me, ick wensch u vre,
Dat gun ons die noeyt quaet en de.
Reyn liefd' betoont.  |
|