Dordrechts lijstertje

Bruyloft-liedt.

Stem: Den winter kout, die ons seer quelde, &c.

NAer kintsch ontstuym en coude nachten
Als des onwetens slaep nu endt
Comt redens-strael, door Minerfs crachten
Die ons hert-ooghen 'tlicht ghewent

[p. 137]

 

Genius kan,

 

Ons erf-lust dan

 

Beweghen haest, om niet zijn meer alleen:

 

Maer wijst ons hier dan elcx liefs weder-een.

 

 

 

Dit selfde schijnt u wedervaren

 

Bruydegom en ghy Bruydegoms Bruyt,

 

'Tnieu morgen-licht gaet u verclaren

 

'Tgoet, quaet, wat Hy en Sy beduyt,

 

'Tis dagh en tijt,

 

Siet u Gevrydt

 

Is willigh, om u voor gheschrey

 

Te maken, vreuchdigh nu in desen Mey.

 

 

 

Dus nae der Goden wil ghewillich

 

V tot den Priester Ceres voeght,

 

Verclaert hem u gheschil onschilligh:

[p. 138]

 

Dat u de liefde bey ghenoecht,

 

Hy sal u trou,

 

Als man en Vrou

 

Een offerhande toonen onghegalt,

 

Voor u aen Iuno die heur wel ghevalt.

 

 

 

Met beden dat u mocht beclijven

 

Gheluck, en salighe vreedsaemheyt,

 

Amen, Ey latet daer by blijven:

 

En hoort eens wat den Bruyd'gom seyt:

 

Dat spijs en dranck,

 

Ghy neemt in danck,

 

Tot dat den dagh wijckt vanden moorschen nacht:

 

Want meerder vreucht den Bruyd'gom dan verwacht.

Prince.

Siet Bruyd'gom Prins, u Bruyt-Princesse,

[p. 139]

 

Hoe sy loer-oogigh wenckt en sucht:

 

'Tsal nu schier zijn al tweemael sesse,

 

My dunckt heur quelt dit woel-gherucht:

 

Ey! siet, hoe lacht,

 

En staet en wacht

 

Den goeden wil en meer-lust, dien u sal

 

Gheleyden, op dat meerdert u getal.

Reyn liefd' betoont