Dordrechts lijstertje

[p. 104]

Herders Morghen-liedt.

Stem: La Picarde.

OCh! hoe langh heeft de nacht
My ghehouden onsacht
Van 'tgheen ick lang' heb verwacht:
Maer met de gulde Son
Te blicken: maer begon
Ick niet meer vertoeven con,
Te spoeyen my // Na dien dat ghy
Verstont mijn winck
Doen de Son lest onder ginck.

[p. 105]

 

Ick meen niet Nymphe soet

 

Dat u den slaep noch doet

 

Sijn beletsel van het goet.

 

Zoo ver' ick niet en mis,

 

My dunckt sy ginder is,

 

Iase doch, sy ist ghewis

 

Ey keur Vooghdin, Van hert en sin,

 

Ick wensch u trou

 

T'geen ick selver wenschen sou.

 

 

 

B.

 

Dat can goet zijn of quaet:

 

Want den mensch slecht van raet

 

Dick' sijn wenschen niet verstaet:

 

Maer ick wensch u altijt

 

Veel goets, dit seker sijt,

 

Oock de gonst van die ghy vrijt

 

Schuylt Daphnis, schuylt // eer dattet vuylt,

[p. 106]

 

Hoorje daer niet

 

Misschien wie ons hier bespiet.

 

 

 

A.

 

Wat is doch van bespien?

 

Men mach ons beyd' wel sien

 

Hier sal gheen oneer gheschien,

 

B.

 

Dats waer, maer veel gherals

 

Heeft haet te nijt seer vals,

 

Vyandich de min in als

 

A.

 

Dat mach so zijn // niet min Iuppijn

 

Dies schijnt de Ieucht

 

Gonstigh met des somers vreucht.

 

 

 

B.

 

Borias hijsel-baert

 

Maeckt menigh hert beswaert:

 

Maer Zephyr' van soeter aert

 

Zijn soelen asem bruyckt,

[p. 107]

 

Daer al het cruyt na ruyckt

 

Oock des menschen hert ontluyckt:

 

A.

 

Noch meer behaeght // my reyne maeght,

 

Dat ick by dijn,

 

Hier int groen versaemt mach sijn.

 

 

 

B.

 

Die woorden schijnen waers

 

Maer dickmaels volghter naer

 

Niet dan een gheveynstheyt: maer

 

Men seyt oock soo gheswint,

 

De Liefde wel begint,

 

Isset dickmaels weer ontmint.

 

A.

 

Siet gy my dan // lief daer voor an:

 

Dae ick met smaet

 

Voor u hondert ander laet.

 

 

 

Eer sou dat Gheyten-Lam

[p. 108]

 

Sich paren metten Ram,

 

Eer mijn trou tot ontrou quam,

 

En soo waer als ick dat

 

Schoon groene Lauwer-blat

 

Daer heb in mijn hant ghevat,

 

Sal u ghesicht // mijns levens licht

 

Zijn tot den endt

 

Dat my Atropos versent.

 

 

 

B.

 

T'is Daphnis nu ghepast

 

Ons' Melck-fonteynen vast

 

Te ontladen van heur last.

 

A.

 

Bewaerster van mijn hert,

 

Dat ick nu derf met smert,

 

Soo lang tot het avont wert:

 

Ey met een kus.

 

B.

 

hoe staje dus?

 

A.

 

Nu goeden dagh

 

Tscheyden is een droef gelagh.