|
| |
| |
| |
A.A. Platers Gheestighe Liedekens.
| |
[pagina t.o. 76]
[p. t.o. 76] | |
| |
| |
| |
Pastorael, oft Herder-liedt.
Stem: Ionghe Dochters vol van jeuchden, &c.
GAet mijn Kudden u vermeyden
Op die heuvels wel begraest,
En om voeden u wat haest,
Ick sal u hier vast verbeyden:
Want op desen heuvel steyl
Ist veer-sien my beter veyl.
T'sa mijn Ruys-pijp sevenhuysich,
Driemael dobbel van noch een,
| |
| |
Ghy moet met my nu gemeen
Een licht boer-liet singhen reusich,
D'wijl heur voen mijn lammers wit,
En ick in dees Lommers sit.
Niet van Cesars domineren,
Hoogen naem noch groot gewelt
Daermen wonder of vertelt,
Oock niet van zijn triumpheren,
D'welck van d'oorloch was den prijs:
Maer slecht op Menaelsche wijs.
Stiert mijn fleuyt u gracij in:
Want van u is dat ick hope,
Dat ick voor Menalck befaemt,
| |
| |
Niet een hoeft te syn beschaemt.
Siet hoe de Olimsche bergen
Met heur blaeu hoornen de lucht
Breken, dat ick ben beducht,
Of sy mochten Iovum terghen:
Maer dat meest mijn sorghe stilt,
'T is van Genius ghewilt.
Ey! siet gunder comen stijghen,
En hoe langhs hoe meer op gaen:
O! 'T is die, waer van wy crijgen
'T noodigh voort-telende licht.
Phoebus met syn claer ghesicht.
Gunder, siet een weynigh naer,
| |
| |
Veel top-berghen al vermoyt,
Met Arcadis Vee bestroyt,
Gins een aen syn ploech als Vader.
Ginder loopt een wel en bet.
By dien Visscher met dat net.
Siet dien Brullert eens staen snuyven
By zijn lief door Venus brant,
En daer langhs dien water-kant,
'T licht grau mistigh stof op stuyven,
Van 'thooveerdigh edel dier,
Dat van Merrij is de Stier.
Soo ghy Nimphen, of Najaden,
Al ghesien, loopt schuylt nu vry,
Daer ghy soo vast met u dry,
Reyend' u hebt wesen baden:
| |
| |
Maer dien Iagher gunder veer,
Sal u wel doen scheyden eer.
Comt soet-melck milt fonteynen,
Treet vry nader: want daer komt
Een, die sal u last vercleynen,
Siet hoe fray die Herder-bruyt,
D'uyers weet te putten uyt.
'T is een lust om t'overkijcken,
Vanden Zenith, voort int ront
Tot den leeghen Horisont,
Meer dan Alexanders Rijcken,
Ia of Cresus grooten schat,
Kan my bet ghenoeghen dat.
En dat meest noch is van allen,
| |
| |
Als ick sie dat dertel Vee
Alsins paren met hun twee,
Waer door ick verwacht de stallen,
Wel noch soo veel voeten juyst
Als ghy daer nu siet ghecruyst.
Pales ghy Godinne voedigh
Van ons schaep en Geyten-kud,
Ick verheugh my dat ick schud',
Als ick sie vast even spoedigh,
'T groysaem Vee al stijgend' ras.
Scheren gaen dat lange gras.
Lammers vet, twee heb ick gaende,
Die noch, eerse syn verjaert,
Schelen tweemael net ses maenden,
| |
| |
Die sal ick u als ick plach,
Offren mijn gheboorten-dagh.
En soo langh ick can doen swellen,
Windrigh hert, mijn wangh en pijp,
En soo langh met hert ick grijp,
Sal ick uwen lof vertellen,
Hoe wel grof en onbesuyst,
Mijn Ghedicht in spelen ruyst.
Nochtans onlanghs my vereerde
Een singh-liedigh Herder knecht,
Dees beslagen crotse recht,
Om dat hy maer van my leerden,
Twee vijf veersen die hy sanck,
Syn lief Velt-godin tot danck.
| |
| |
Menichmael u te ghevallen
Heb ick met mijn spelen licht
Hier ghesonghen dyn ghedicht,
Dat van Echo 'twederschallen
Licht om hooren men vermocht
Hoogher dan de drijfsche locht.
T'hebben eertijts rotzen steyligh,
Oock top-berghen groen beruyght,
Selfs met wederclanck betuyght,
Als ick plach te singhen veylich,
Nimphen, komt dien Herder kroont,
Die u Reyn liefde betoont.
D'wijl de Son dus hoogh gheresen
Heeft mijn ooghen-lust versaet,
Dunckt my niet te wesen quaet,
| |
| |
Om 'tlichaem ghevoet te wesen,
Dat ick uyt mijn Herder-mael
Mijn ghewoone spijse hael.
Hier heb ick van Gerst en Boonen
T'saem ghebacken voedsaem broot,
Twee ghebraden Rapen groot,
Als ick veeltijts ben gewoone:
Boter heb ick ook, dewelck
Was noch gistren-morghen melck.
Kaes heb ick hier oock niet minder,
Out en vers, hier is van beyts,
'Teen is Schaeps en 'tander Geyts,
Komt mijn Drusa, u beminder
Wenscht u hier van herten by,
| |
| |
Maer te veer van u gheseten,
Een dronck versche vrongel-wey
Drinck ick hier nu voor ons bey,
Lof Iupijn, ick heb ghegeten
By mijn Wol-gheslacht vertrout,
Dat my hier gheselschap hout.
Comt nu Lammers sadt, vry neder,
Of misschien u dranck ontbreeckt:
Want u Phoebus hittigh steeckt:
Loopt niet langher heen en weder:
Maer van dorst boet uwen lust,
Dan in koele schaduw rust.
My sal haest het morrigh hijghen
Van Zephier en Aura voen:
In dees sachte lommers groen,
| |
| |
Een vergheten rust doen crijghen:
Maer doch haest ick weer verwacht
'Tleven met een nieuwe cracht.
Schoon uyt blust, soo sullen doch
Rotzen, Bosschen, Berghen noch
Oock dry aden Meysjes even,
Singhen, noch en ist gheen noot,
Daefnis leeft al is hy doot.
Reyn liefd' betoont.
|
|
Auteursrechtvrij
