Dordrechts lijstertje
(1624)–Abraham Aertsz. Plater–
Auteursrechtvrij
[pagina 25]
| |
Stem: Bommelare Swaentje, &c.
LEstmael was ick eens daer buyten
Aen den ouwen Kinder-dijck,
Daermen sou een hylick sluyten
Met de Vrienden al ghelijck.
| |
[pagina 26]
| |
Den ouden rijcken Reyng versochter
'Thylick, voor sen Seun beklemt:
Maer tot Ermtje Staesen Dochter
Dat docht my te wonder vremt.
Reyng en was noch niet geseten,
Noch hy nam sen muts niet af:
Maer hy wou ten eersten weten
Watme met de dochter gaf.
Ermtje sey, 'tis van sen leven
Niet ghebeurt, een Weeu, och Heer!
Wat sou'ck met mijn Dochter geven
As ghesontheyt, kleer, en eer.
Reyng die wou terstont aent loopen
As hy hoorden dit bescheyt:
Ick wil, sey hy, d'eer niet koopen
| |
[pagina 27]
| |
Noch het stansel vande meyt:
Maer Meuy Soetje hiel hem tegen,
En se nam hem by de mou:
Reyng breur, seyse, hoort te degen,
Seker, asment seggen sou:
'Tgelt en sou de koop niet breken,
'Tgelt ist dat veel wonders doet,
Maer ick moet de waerheyt spreken,
Eer en deucht ist beste goet.
Reyng breur, om geen quaet te stoken,
Heyt je Seun een beetje lants?
De meyt (hier tusschen ons gesproken)
Heyt wel eens soo veul verstants.
Daer en boven moet je gissen
Liefden is een streng gebot
| |
[pagina 28]
| |
Kryng die mocht zijn sinnen missen,
Kryng die isser op versot.
Wel hoe nu? dit is te byster,
Sey Noom Cleys, de Meyt heur Deet,
Ie soeckt het gelt meer dan de Vryster,
'Tgelt is (sey hy) haest besteet.
Gierigheyt doet veel ontberen:
Maer 'tgenoegen vol op is:
Reyng jy moet de schapen scheren,
Seydy, na der wol op is.
Maer Reyn Driesen wou niet hooren,
Hy bleef by sijn ouwen teem:
S'en mongt was gauwer dan zijn ooren:
Want hy riep al geef, ick neem.
| |
[pagina 29]
| |
Op't laest seydy, Kreng mach wat beyen:
Want hy is noch jong en dom.
Daer me is het hof gescheyen,
Elck ging even wijs weer om.
Reyn liefd' betoont. EYNDE.  |
|