Dordrechts lijstertje
(1624)–Abraham Aertsz. Plater–
Auteursrechtvrij
[Folio †iijr]
| |
[Folio †iijv]
| |
My komt de swarte Nyt wel sesmael int ghemoet:
Niet eens de gladde gunst: Ick weet niet wattet doet,
Nochtans en stont ick noyt nae yemants goet of eer:
Of schijn-deugt roept, daer schort! aen heur schort tienmael meer.
My is seer wel bekent, dat dese dingen oock niet en sullen sijn sonder schortingh, waer deur ick oock langen tijt beschreumt geweest hebbe om de selve te laten drucken, te meerder daerom, dewijlder dagelicx verscheyden soete, als oock deftige dingen voor den dach komen, daer dese (als my dunckt dat ick alreets ghenoech hoore) niet met allen by te ghelijcken en sijn, nochtans | |
[Folio †iiijr]
| |
door aen-porren van sommighe konst-lievende Vrienden, die dese dinghen meest al selver vergaert en bewaert hebben, my voor reden ghevende: Al ist wat cleyn en teer, oock niet al te cloeck van verstandt ten is even-wel noch soo leelick ofte mis-maeckt niet, of'ten soude noch altijdt moghen de monsteringh passeren: Met het selve bedencken hebben wy eyndelicken verwillight om het selvighe inden druck te moghen laten comen: ende alsoo dit werck te ghering, ende den naem van Lust-hof, Nachtegael, ofte eenighe dierghelijcke te groot waeren, | |
[Folio †iiijv]
| |
soo hebben wy 'tselve den naem gegeven en genoemt, te weten, een Lystertjen; Niet om het keurlick singen van dit Veugeltje: maer om dat een goet sanger veel tijts daer by geleken wort: want men seyt, hy song, of sy singt als een Lyster, soo dattet schijnt den naem daer te hebben van wel singen.
Al komter inde daedt te kort:
Men vinter veel diet daer an schort:
Oock wel in saecken van belang,
Wat salmen doen? dat gaet sijn gang.
Mach dan oock dit schrale Vogheltjen voor eer | |
[Folio †vr]
| |
ende loon eyndelyck maer den naem vercrijgen, 'tsal dan als geluckig sijnde (soo men seyt) wel uyt geweest hebben, so hem 'trechte tegendeel niet en gebeurt, dat is by vele vuyl gekeurt te sijn, al eer het selve gesien of gehoort sal mogen worden: Of soot dat voordeel crijcht, dattet tot gehoor mach komen, datmen dan de gebreken altijt met vingeren aen wijst, en soo daer yet goets of prijsens weerdigh is, datmen dat ten quaetsten duyt, of met stil-swijghen verby gaet:
Want veel is doch heur ooghenmerck
Meer op den man als op het werck:
| |
[Folio †vv]
| |
Maer soo den man heur gonst ontbreeckt,
Sijn saeck is quaet, al eer hy spreeckt:
Maer een bescheyen keurder dan
Siet meer nae 'twerck als nae den Man.
Hoe wel de saeck van meerder gewicht zijnde, alsse nu niet en is, wy wel versekert sijn, dat den goet-aerdigen Leser het selve naer sijn bescheydenheyt wel sal connen ten besten duyden: want so lastig als het valt den onverstandigen yets ten goeden te duyden, so vremt ist by den verstandigen eenige wel-gemeende dingen te verdraeyen op het quaetste. Wat oock belangt eenighe mis- | |
[Folio †vir]
| |
stellinge ofte letter-fouten, willen wy u.l. gebeden hebben, gelijck wy oock wel versekert zijn, dat u. l. de selve naer u bescheydenheyt lichtelick sult verschoonen, als u. l. sult verstaen hebben onser onschult, te weten, als dit werck ghedruckt wiert, dat wy die selve tijdt met andere nootsaeckelicke dinghen onledigh waren, ende alsoo weynigh tijts hadden om dese dingen op het aldernaeuste te oversien, ten ware wy meer tijt hadden moeten hebben: maer het scheen dat eenighe Lief-hebbers, machschien te veel met nieus-giericheyt bevangen synde; so en lieten sy | |
[Folio †viv]
| |
den Drucker niet soo veel uytstels als hy wel gewenscht hadde. Wat belangt eenige uytheemsche woorden, die u. l. hier en daer sult mogen vinden, men sal verstaen dat dit noch sijn eenige van dese Lyster sijn ouwe deuntjes, die hem wel eer int hooft ghehangen hebben: maer heeft en voeght noch daghelicx sijnen sanck met groot vermaeck na de soetigheyt vande Neerlandtsche tael, de selve waer ghenomen sijnde (ick beken datse is om alles uyt te beelden) ghenoechsaem rijck, mildt en overvloeyende, d'welck ick wel bekennen wil voor desen noyt soo wel verstaen | |
[Folio †vijr]
| |
of ondersocht te hebben: mijn wenschen en verlangen is oock van herten, dat alle vlijtige naespeurders van Rhetorica my mochten overtreffen, in alles wat de konst belanght, soo veel als Atlas, die den Hemel droeg (so de Poëten versieren) alle sijn mindere te boven ginck: want wy willen wel bekennen dat dese dinghen uyt eenen slechten ongheslepen gheest, sonder behulp van scholen of talen sijn te samen ghestelt, meer tot eygen lusten en vermaeck als tot sucht van loon of eer, alst wel gebeurt, so en twijffel ick oock niet of vele maer half verstandigh synde, en sullen my | |
[Folio †vijv]
| |
dit niet ten ondanck af nemende, en dit selvige danckelick int goede nemende, sullen my en andere daer door wacker en vlytigh maecken, om als den tijt sou connen lijden of vereyschen, yets beteters (soot in mijn vermogen waer) heur te behandigen: Dit sal dan sijn als een proef-stuck oft voor-bode, so minlick als dat onthaelt en gewillekomt wort, soo meugen d'ander heur schicken te volghen, of niet, soo heur dan dunckt gheraden te vinden, om de cortheyt des tijdts sullen wij't dan hier by laten, en Wenschen alle ware beminders en andere altesamen int ghemeen wat tot onsen nut | |
[Folio †viijr]
| |
van nooden is: Het selvige wil ons gunnen en verleenen, die, die nimmermeer en mist, Amen.
U.E. Dienstwillighen
Abraham Aertsz. Plater. | |
[Folio †viijv]
| |
 |
|