ven en magh. Ten 2. om met meerder recht, als den stommen LEEUWERCK, door de Leeringe der Euangelien te bewegen, ende door d' Exempelen der Heyligen, te trecken den Godvruchtigen Leser// den vrolicken Sanger, ende den aendachtigen Toehoorer van het slijck der aerden, ende van de ydelheyt, ende ongeregelde liefde deser bedorven wereldt: ende sijnen Geest te scherpen, ende Dancksegginge sijns Almogenden Godts, Scheppers, Voeders, Verlossers, en de Salighmakers, ende tot veranderinge sijns selfs in een beter leven.
Hier toe vermaent ons oock dien Hemelschen Leeuwerck den Apostel Paulus, die de Ephesianen, ende Colossensen soo voorsinght: Wort vervult met den Heyligen Geest, spreeckende onder malkandren met Psalmen, Lof-sangen, ende Geestelicke Liedekens, singende, ende spelende in u herte voor den Heer, Ephes. 6, Colos. 3.
Soo dan, Godtvruchtigen Leser, ende goet-gunstigen Sanger, neemt in danck,