Evangelische leeuwerck
(1682)–Christianus de Placker–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Wijse: Polyphemus. Schoone bobbel. Kleyne Leeu-werck grooten prijser,
En bewijser,
Door u sanck,
En zoet geklanck:
Hoe den redelicken mensche
Sal, na wensche,
Sijn Godt geven lof en danck.
Nauwlicks en merckt ghy wat luyster
Van de duyster
Dageraet, Ghy weer opstaet:
En laet
(als van minder weerde)
Dese eerde,
Die wy soecken vroegh, en laet.
Ghy vlieght, als tot Godt, om hooge
Uy der ooge,
Singht, en queelt,
En soo verbeelt;
Hoe dat wy den Schepper moeten
Met lof groeten,
Als de Son den morgen teelt.
Hoe
Noch leert u gestadigh singen,
Sonderlingen,
Als te saem
Uyt eender aem;
Dat wy, om al Godts weldaden,
En genaden,
| |
[pagina 12]
| |
Altijdt looven sijnen Naem.
Dat
Ghy soo orgelt om een zaeytje,
Om een blaeytje,
Of om wat Versch waters nat:
Daer wy duysent gaven krijgen;
Nochtans swijgen,
Of Godt niet gegeven had'.
Daer
Och wat zijn wy dwaes van sinnen,
Die soo minnen,
't Aerdtsche zoet,
Dat niet behoedt:
En niet stueren 't hert na boven,
En Godt loven,
Die versaedt met alle goedt.
En
Vuyle deuntjes, ydelheden,
Wereldts reden,
t' Allen tijd', Ons maecken blijd'.
Maer hoe sal hy 't noch beklagen,
Die syn dagen
Soo onnuttelijck verslijt.
Maer
Laet den Leeuwerck ons dan leeren
't Lof des Heeren,
Danckbaerheyt
Voor gunst bereydt:
Dat Godt ons wilt graci' geven
In dit leven,
En hier namaels saligheydt.
|
|