Het princelyke Oranje hof, cierlyk beplant met Oranje gezangen
(1748)–F. Pitton–
AuteursrechtvrijStem: Verbastert Zaat of, O Kersnagt! O Telg, uyt Vorstelyke Loten,
en Konings bloede voortgesprooten,
Oranjes blydschap, Neêrlands lust,
wat doet U bange sugjes
| |
[pagina 45]
| |
 slaken, daar wy U wieg zoo trouw bewaken;slaap jon-
ge Prins, ey slaap gerustslaap jonge,
Prins, ey slaap gerust.
2.
Zou in uw kommerlooze dagen,
U 't zoete leven reeds mishagen?
Valt u de lucht van 't aerdsch Gewest,
Besmet door damp van smert en kwalen,
Te zwaer, te bang om in te halen,
ô Hoop van ons Gemeenebest?
3.
Vreest gy voor ramp en ongelukken,
Die Weereldgrooten dikwyls drukken;
Den last der zorg' voor Land en Steên,
Dien gy eerlang zult moeten dragen?
Zulks moet geen prinsen hart vertsagen.
Slaep, jonge Graef! staek uw geween.
4.
Geen vrees voor arbeid moet u storen,
Denk uit wat Stam gy zyt geboren!
Uit Willemen, zoo ryk van moed,
Uit Henrikken en Kazimiren
En dappre Frisoos, wier Laurieren
Niets ademen dan zweet en bloed.
| |
[pagina 46]
| |
5.
Slaep, slaep. Wat zoudt gy angstig wezen?
Laet vreezen, die uw jeugd reeds vreezen,
Eedbrekers, die naer Christus naem
(ô Welk een gruwel!) zich doen noemen,
En door hun daên zyn wet verdoemen.
Oranj' is vry van zulk een' blaam.
6.
Slaep, slaep. De zorg van uwe Moeder,
't Beleid van uw' en onzen Hoeder,
Ja 't Oog dat van geen sluimren weet,
't Alwys en eeuwig Alvermogen,
Bewaken u met duizend oogen.
Slaep des gerust en vrees geen leed.
7.
Zoo veele zuchten en gebeden,
Als 't vrye Neêrland van beneden,
Om U ten hogen Hemel zond,
Eer U Gods almagt had volschapen,
Zyn noch de Wachters die niet slapen,
Maer vòòr u zorgen t'allen stond.
8.
Wat lofgezang liet gy ons hooren
Wist gy wat heil u is beschoren;
Wat vader u de Hemel schonk,
Een' Prins die, om zyn deugd en gaven
En wysheit, in het oog der Braven
Voorlang als Neerlands Heilzon blonk.
9
Vermogt uw zwak begrip t' ontleden,
Uit welk een bronn' van zuivre zeden,
Daer 's Moeders borst met volle teugen
U laeft, hoe zoud gy u verheugen.
Slaep des gerust, en ween toch niet.
| |
[pagina 47]
| |
10.
God zegen die dierbare Ader,
En spaer' met u uw' grooten Vader,
Tot onzen troost, nog jaren lang.
Zyn gunst will' Nederland verhoogen,
Maer stil! de prins luikt reeds zyn oogen,
Hy slaept. Wy staken onzen zang.
|
|