Professor Koni
Als iemand zegt: ‘Die man is een professor’, dan denkt men dat het een knap iemand is, iemand die alles weet. En ze zien hem als een god. Ook denken ze dat zo iemand nooit kan jokken.
Professor Koni gaf les op de universiteit. Wanneer hij les gaf, zaten de studenten zo stil naar hem te luisteren, dat je zelfs een speld kon horen vallen.
Op een dag kwam professor Koni in de klas. Hij zei: ‘Goede morgen, dames en heren.’ Toen zette hij zijn tas op tafel, en zei: ‘Ik heb weer iets nieuws uitgevonden.’
De studenten vroegen zich af: ‘Wat gaat deze man weer doen?’
Hij nam twee kleine flessen uit zijn tas. Hij ging naar een hoek en plaste in één van die flessen. En in die andere fles zette hij een beetje water, en deed er een zoutloze maggiblok in en schudde die fles even om. Daarna zette hij die flessen op tafel.
Vervolgens stak hij zijn wijsvinger in die fles met urine, en stopte zijn middelvinger in zijn mond. En deed hetzelfde met die fles met maggi.
Hij zei: ‘Hiermee wil ik jullie bewijzen, dat urine en opgeloste zoutloze maggiblok dezelfde smaak hebben.’
Een paar van de studenten begonnen te lachen, en anderen zeiden: ‘Deze man is al gek.’
Zo ontstond er een hele verwarring in de klas. De professor deed een beroep op hen om stil te blijven en zich niet druk te maken. ‘Alles is er om te proberen. Komen jullie zelf proeven?’
Eerst wilden ze niet proeven, maar de professor haalde hen toch over om te komen