Spiegel sonder bedrogh

[p. 122]

Ik ben den alderminsten in myns Vaders huys. Judic. 6. 15.
My den alderminsten der Heyligen is dese gratie gegeven. Ephes. 3. 7.

[p. 123]

Sevende aenmerking voor den saterdag
Over den Niet die wy zijn, gestelt zynde in vergelijkenis neffens de Heyligen, en neffens God.

§. I. Vergelijkt u by de dienaers Godts die op d'aerde leven.

Overweegt, dat zoo genomen, dat alle dat goed het welk gy of natuurlyk of bove-natuurlijk hebt, het uwe was, dat selve is zoo gering, dat het ter gelijkenis ten toon gestelt zynde, niet gezien en kan worden. Daerom van wat kant gy u beziet, gy zyt altyd eenen Niet, nog daer en is geenen uyt-vlugt voor uw Hooverdye. Vergelijkt u dan by alle de Heylige zielen die'er inde H. Kerk nu leven; wie kan oyt op-

[p. 124]

wegen hunne gratien, hun geloof, hunnen onvermoeyelijken drift om God te behaegen, de zuyverheyd, de gehoorzaemheyd, den Heyligen haet huns selfs, die in hunne herten woonen? Numera stellas si potes. Telt die sterren zoo gy kont. Gen. 15. 5. Het zal ligterlijker de sterre des Hemels te tellen zyn, als de deugden, de gaven, de heldadige werken van zoo veele Dienaers en Dienaeressen Godts, inde Cloosters, in de wildernissen, inde werelt selfs, in alle soorten van staten en ampten. Stelt nu eens ten vergelijke, alle uwe Deugden neffens alle die: en siet gy niet, dat het zoude wezen in gelijkenis stellen, de potaerde huttekens, die kinders om tyd-verdryf maken op het velt, by den Tempel en t'goude huys van Salomon? Gy zult die Heyligen aenzien, en zeggen, ik heb gezondigt. Respiciet homines & dicet peccavi Job. 33. 27. Dat gy u op die wyze eens wilde vergelijken met ernst en aendagt, gy zoud van schaemte u hooft laten vallen op d'aerde. Et dices: peccavi. Uwe deugden zouden met zoo veele fouten gemengelt voor den dag komen, dat

[p. 125]

waer het saken gy de grootste menigte van die deugden moest eenen naem geven, gy die fouten en geen deugden en zoud noemen: Sanctorum Virorum comparatione se pensans, iniquum se esse deprehendit, zegt den H. Gregorius over die woorden van Job. Sig beschouwende in gelykenis by de Heylige, bevind hy dat hy eenen onrechtveerdighen is. Hoe fray dat een Boerinne gekleet is, hoe deftig uytgedost ofte niet, hoe dat sy tragt wel een heusschelyk te spreken ofte niet, indien sy maer ten Hove en komt, sy verwekt aenstonts een gelag en gejouw, m'en ziet aenstonts, ten opsigte van zoo vele Dames en Princessen, haere boersheyd en ongeschaeftheyd. Vidi monachos; Zeyde den H. Hilarion, non sum ego monachus: Ik heb gezien hoe dat men daer God dient; maer ik verdien nu niet den naem van sijnen dienaer. Ist dat de aerde die zoo wyd en woest is, vergeleken by den Hemel, maer ee punctje gelykt, wat figuur zult gy maken die zoo gering zyt, vergeleken by den Hemel van heel de H. Kerk? Gy zijt een punctje, maer een punctum inflatum een opgebla-

[p. 126]

zen punctje, een hooveerdig punctje, dat van alle kanten eenen Niet is, en wilt gy even-wel nog gehouden worden voor een groot lichaem?