|
| |
| |
| |
't En is niet des genes die het wilt, en loopt, maer des ontfermenden Godts. Rom. 9. 16.
Daer en is geen regtveerdig mensch op de aerde die goet doet en niet en zondigt. Eccl. 7. 21.
| |
| |
| |
§. III. Door t'gene dat in de goede werken van ons is.
Overweegt wat beweeg-reden van verootmoedig gy moet trekken uyt uw' goede werken, ten aenzien van't gene dat in die geheel van u is: te weten niet anders als gebreken, en onvolmaektheden die daer mede gemengt zijn. Die den Azyn met eene bloote oog aenziet, oordeelt dat het een zuyver nat is; maer die het door een vergroot glas bespiet, ziet daer een sap vol wormen. Het luttel ligt dat wy hebben maekt dat wy onze werken agten als zijnde zeer volmaekt, maer indien God ons medeelde sijn goddelijk gezigt, wy zouden die aenzien voor eenen klont vol van gebreken. Zoo groot is onze eyge liefde die wy daer mede mengelen, het behaegen in ons selve, de verdrayde opzigten, de eygen baetzoekingen, en eygen gemakken.
Den Heer deede eens aen P. Balthazar Alvarez (eertyts van de H. Theresia | |
| |
geagt, gelijk sy getuygt, voor een man die niet in eenig deel wyken moeste in deugt, aen iemant der Dienaeren Godts van sijne tyd) God dede, zegge ik, aen dien Pater door een verhevenste kennis eens zien zijne goede werken onder het sinne-beelt van eenen Druyventorts, waer in de meeste bezien of rot waeren, of verkrompen, of onryp, zoo dat'er nauwelykx twee of dry geheel gaef en waeren, en die nog van slyk bemorst. Dit was't Visioen: en den Heere voegde daer by met sijnen eygen mondt; zie daer het af-beeltzel van uw' leven, twee of dry Actien zijn daer goed in, maer die ik die met alle naukeurigheyd toetste, ik zou daer al veel in vinden dat berispelijk is. Redeneert nu eens en besluyt eens wat dat in d'oogen Godts zullen wezen de werken van d'onvolmaekste. Indien de werken zoodanig zijn van groote Heyligen. Wee ons, indien God met ons wilde handelen naer syn uyterste strengigheyd! Si iniquitates observaveris Domine, Domine quis sustinebit? Ps. 129. 3. Indien gy de ongeregtigheden wilt gaen nazien Heer, wie, Heer, zal dit uyt- | |
| |
staen? De goede werken selfs dan zouden u doen schroomen zoo wel als de zonden: Verebar omnia opera mea & expavi. Job 9. 28. Ik schroome over alle myne werken en ben'er over verschrikt geweest. Ten lesten voegt by de gebreken van de werken, de schulden van agterlatingen, en gy zult zien dat die groyen tot aen den Hemel. Delicta nostra creverunt usque ad Coelum. 1. Esdr. 9. 6. Zoo dat indien d'overtredingen veel zyn, Arguet te propter malitiam tuam plurimam; Hy zal u om uw veel-vuldig quaed bestraffen. Zoo mag men zeggen dat die d'agterlatinge, gelyk S. Thomas bemerkt, Oneyndelyk zijn. Et infinitas iniquitates tuas. Job. 22. 5. Overzulkx al en zyt gy geenen grooten zondaer door't quaed dat gy doet, gy zyt'er eenen grooten door't goed t'gene gy agter laet. O wat ondankbaerheyd! hoe groote en hoe vele gratien veronagtzaemt gy, die aen andere met zoo groote vrugt zouden besteed geweest hebben! Gy zut gelyk eenen gebroken pot, daer alles door verloren gaet, het gene men daer in giet. Cor fatui, quasi vas confractum, omnem sapien- | |
| |
tiam non continebit. Eccli. 21. 17. Volgens het zeggen van den Zone van Zirach. Het hert van eenen dwasen is gelyk eenen gebroken pot, en zal geen wysheyd in-houden. De gratie die u gegeven word in zoo menig gebed, in zoo vele Communien, in zoo vele voorvallen van wel te doen, mag genoemt worden het Bloed van Christus, want die met Christi Bloed is gekogt. En waer is een zoo kostelyken Balzem, die reets zoo veele jaeren uyt een volle hand is in u hert gestort? Waer zyn alle d'uytwerkzels van die over-hemelsche wysheyd, die u in zoo veele verligtingen zyn mede-gedeelt? Waer den woeker en vermenigvulding van zoo veele talenten? Waer is die? En nogtans God den Heere eyscht die zoo nauw. Cui multum datum est, mulium queretur ab eo. Luc 12. 48. Van den genen aen wie veel gegeven zal wezen, zal veel geeyscht worden. Ziet daer, hoe dat gy meerder hebt, hoe armer dat gy zyt. Uwe rykdommen, zyn geleent goed, die, in plaets van u daer over te verheugen om't bezit dat gy'er tegenwoordig van hebt, u altyd in angst behoorden | |
| |
te houden over de toekomende rekening, die gy daer van zult moeten doen. Cum augentur dona, rationes etiam crescunt donorum. zegt den H. Gregorius, Als de gaven vermenigvuldigt worden, zoo groeyt ook de rekening die'er gegeven moet worden van de gaven.
| |
Oeffeninge tot God.
I. Stelt u voor 't aenschyn Godts als eenen verloren Zoon, en beleyd dat gy niet weerdig en zyt van te woonen in syn huys, zelfs niet onder syne dienst-boden, om dat gy een zoo ryk Vaders goed verquist hebt.
II. Verbeeld u zelven op eenen anderen tyd, als eenen melaetsen vol zeeren, en zegt hem: Si vis, potes me mundare. Gy kont my reynigen Heere, zoo gy wilt. Matth. 8. 2.
III. Aght u onweerdig Godts voorzienigheyd, onweerdig zyne inspraken, onweerdig alle de andere middelen van zaligheyd die gy misbruykt hebt.
| |
| |
IV. Draegt aen God op, alle die glorie, de welke de menschen, verblind door d'hooveerdy, hem tot nog toe gestolen hebben, verklarende dat die geheel God toe-komt als zynde den autheur van alle goed: Omnia opera nostra Domine operatus es in nobis. Isa. 26. 12. Heere gy hebt alle onze werken in ons uyt-gewerkt. En dat gy derhalve uyt den naem van alle menschen, nu daer van vergoeding komt doen.
V. Betrouwt dat gy in de swaerste affairens, schoon een onbequaem werktuyg, meer zult geholpen worden als het tot die noodig zal zyn. Want God Vocat ea quae non sunt, tamquam ea quae sunt. Rom. 4. 17. Roept die dingen, die niet bequaem zyn, als oft-se het waren.
| |
Tot u eygen selven.
I. Als men wel van u spreekt, zoo beeld u in, zeyde de zalige Catharina, dat men van u niet en spreekt, gy van u selven zonder God, zeyde zy, hebt zoo veel deel in't goed, als'er den duyvel selfs in heeft.
| |
| |
II. Als gy u in eenige fouten gevallen vind, bedient u van dat voor-val, om te kennen uwe zwakheyd; gelyk eenen dief die betrapt word met het getolen goed in de hand.
III. Indien gy genoodzaekt word van de gehoorzaemheyd, om eenige voorrang, of overigheyd aen te nemen, daelt altyd in uw' inwendig, lettende op uwe onverdiensten.
IV. En zyt niet veerdig om u te verschoonen, hoe wel gy onnoozel waert, want gy zult dat zelden komen te doen anders, als uyt hooveerdy.
V. Aenmerkt de gaven van God altyd, t'zaemen met uwe eygen ellende, en niet afzonderlyk, en alleen. Hoe schoon dat een schildery is, 't is altyd eenen rouwen lynwaeten doek daer-se op geschildert is.
| |
Tot den even-naesten.
I. Als gy van iemand eenig misnoegen ontfangen hebt, en wagt niet dat dien d'eerste zy, die by u sig dieswegen kome vernederen, maer voor- | |
| |
komt hem, u selven beschuldigende als hem eerst oorzaek gegeven hebbende.
II. Onderwerpt u veerdelyk aen andere, en zoekt liever eens anders wille te doen, als den uwen.
III. En verwagt geen dankbaerheyd van andere over een weldaet of dienst aen hun gedaen, maer beeld u in, dat gy hebt uw' pligt volbrogt, als den dienaer van alle.
IV. En wilt niet meer hebben als andere, van de gemeene dingen, maer eer minder, als den min weerdigsten.
V. Als gy iets zegt tot uwe verootmoedinge, zoo zoekt dat sy u gelooven, die dat aenhooren; om u niet te verootmoedingen gelyk d'Hipocryten: Est qui nequiter humiliat se, & interiora ejus plena sunt dolo, Eccli. 19. 23. Daer is een, die hem arglistelijk verootmoedigen, en hun binnenste is vol bedroghs.
| |
| |
| |
Gebedt
Tot Christus onzen Heer, Exempel van alle Ootmoedigheyd.
O Eeuwig Woord, ingevleest uyt liefde tot ons, ik aenbidde u in uwe grootheden, en niet minder in uwe vernedertheden. Gy zijt, en in uwe glorie God, en in uwe verneedertheyd altyd God, en gelyk gy onze natuur verheven hebt, ende die vergoddelykt, met u daer mede te vereenigen; zoo hebt gy insgelijkx verheven onze verneedertheden met die aen te nemen, die goddelijk makende, en hun indrukkende het merkteeken van eenen boven-hemelschen Adel. Inder voegen dat het u niet genoeg en is geweest, u zelven eenen Leer-meester te maken van ootmoedigheyd, ten ware gy daer ons een voor-beelt van waerd geworden; en eerder en langer een exempel door u doen en leyden, als Meester door u woorden, om alle passen af te snyden aen mijne hooverdye, en die te dwingen om | |
| |
sig over te geven aen de waerheyd. Wat verontschulding zal ik dan oyt konnen hebben, is't dat ik my pooge te verheffen, my, eenen slegten worm en zondaer, daer den Heer van Majesteyt sig zoo boven-wonderlijk vernedert? Ah ik heb de minste verontschulding niet, en hierom geve ik my voor gevangen, en beleyde voor Hemel en voor aerde, is't dat'er iet goedts in my is, dat het altemael van u is, en van uwe hand my toegekomen, en alles is voor u, als my gegeven alleen tot uwe glorie. 't Is wel waer dat naer dat ick dit zoo zeker zynde bekent hebbe, ik wederkeere tot de ellende van mijne ydelheyd, en myn behagen scheppe in mijne werken, gelyk of die heel de myne waren, vergetende daer en tusschen myne ontelbare gebreken, gelijk of die van andere waeren. Zoo dan, mijnen alder-goedertierensten Heer, mijne waerheyd, mijn ligt, verligt mijne oogen door het sleyk: Domine ut videam. Luc. 18. 41. Doet in my de kennis van mijne onvolmaektheden zoo aenwassen, dat die uytwassche alle mijnen hoog-moet: zoo dat | |
| |
die haer hooft niet meer en derve op heffen, en sig niet meer agten dan eenen enkelen Niet; en om dat dit niet genoog en is, zoo maekt daer en boven, dat hoedanig ik my selve zal kennen te wezen, zoodanig gy my ook handelt, en ik voor zoodanig van andere ook t'uwer liefde wille gehandelt worden. Amen.
|
|
Auteursrechtvrij