Spiegel sonder bedrogh

[p. 32]

Gy waert voortyts duysternissen. Ephes. 5. 8.
t'Licht der rechtveerdigheyt en heeft ons niet geschenen. Sap. 5. 6.

[p. 33]

Tweede aenmerkingh voor den maendagh.
Den Niet die wy zyn in't Ordre van de Gratie.

§. I. Noodzaekelykheyd der Heylighmakende Gratie.

Overweeght, dat al waere het zake dat gy iets eygens had in't Order der natuur, gy u selven evenwel niet het minste zoud mogen aghten, terwylen gy gansch Niet zyt in't order der Gratie. God aght zoo weynigh de gaeven der natuur, dat hy die in zoo hoogen trap gelaeten heeft aen de duyvelen syn verraders en wederspannige schepzelen. Nu verbeelt u eens, wat aghtbaerheyd gy moet hebben van die dingen, die hy zoo bekrompen heeft in u gestelt. Want den Sondaer voor zoo veel hy eenen mensch is wort zeer dikwils in de

[p. 34]

H. Schriftuur slyk en asschen genoemt; maer voor zoo veel hy eenen Sondaer is, word hy daer eenen Niet genoemt; om dat hy minder is, als Niet door het gebrek van gratie door de sonde, die hy niet gehad en soude hebben waer't by aldien hy gebleven zijnde in den Niet, niet gekomen en was in de Werelt. Ingevolg van dien moght gy u erger rekenen als eenen Niet. In nihilum computabitur. Sap. 9. 6. Hy sal voor Niet gerekent worden. Zoo ziet gy u dan in eenen afgrond die veel dieper is als den Niet selfs, aengezien gy de heylig-makende Gratie niet alleen niet en hebt van u selven, maer selfs eene wezentlyke onverdienste om die te krygen. Het is wel waer dat, indien de gratie reedts met'er daet is in u, gy u gelukkigh mooght noemen, want die is eene gave boven alle gaven, en een uytdrukkelyk deel-genoodschap van de Goddelyke Natuur, die de ziel niet alleen Heyligh, maer Godvormigh maekt: waerom eenen enkelen trap van die gratie meer weeght, als duyzent Werelden: maer evenwel dien zoo groten Schat is in u

[p. 35]

gelyk in een Potteken van aerde. Habemus Thesaurum in vasis fictilibus. 2. Cor. 4.7.

Waer uyt dies te meer blykt uwe verworpentheyd: swakheyd en behoeftigheyd. Voorts de gratie, ik spreke van de alder-eerste, is geheel van God, en heel uyt God, geschaepen van syne Almogentheyd, en ons verdient door het Bloet van den Verlosser; noghte de ziel-kraghten en hebben eenigh deel in eene zoo dierbaere gaven, die sig wel konnen schikken om die te ontfangen, maer niet door hun eygen kraght, maer alleen door die van den Alder-hoogsten. Corimundum crea in me Deus; Ps. 50. 12. Een suyver herte schept in my, ô God. Zoo dat om te besluyten wie en wat gy zyt; zonder deze gratie, men u moet toe-passen de woorden van Job. 10. 22. als zynde, Terra miseriae & tenebrarum. Aerde vol ellende en duysternisse; Ubi umbra mortis, & nullus ordo sed sempiternus horror inhabitat. Daer in woont de schaduwe des doodts, en geen geschiktheyd, maer eene eeuwige grouwelykheyd. Een enkele ellende, die ongelukkiger is, als den Niet syns selfs.