Onder den hiel

[p. 24]

Nachtliedje

De nacht is eenzaam ijl ontvouwd;
De glimworm glinst langs 't struikelhout
Waarvan de wind de wijmen vouwt...
De nacht is koud.

De sterren spreîn hun gulden glans
Over den valen hemeltrans
Waarvan de maan, uit wolkenschans,
Schiet op ten dans

De zee ruischt immer eindloos voort,
En, overslaand op rotskust, hoort!
Bruist diep en droef... en, ongestoord,
Deint immer voort...

Mijn hart klopt stil, en traag, en koud;
Ik voel mij zoo wanhopig oud...
-‘Sa, niet versaagd, wees jong en boud!’
Mijn hart is koud...